Chapter Nine
“I Thought bumalik ka ng Switzerland
Nakalipas na ang dalawang Linggo ng magpakita siyang muli sa kaniyang kaibigan. Totoong nagplano siya na bumalik sa Switzerland sa araw din na natapos ang project nila ni Rio kaya lamang pinakiusapan siya ng daddy niya na huwag munang umalis at tapusin muna ang sumunod na project na ibinigay sa kaniya. Hinde naman niya ito pinagdamutan kaya hayun siya asa Pilipinas pa din at nagpapagalagala. Ayaw niya sanang lumabas ng kaniyang bahay ngunit wala naman siyang ginagawa doon at sobrang nabobored na din siya kaya naman dinalaw na niya ang kaibigan niya sa opisina nito upang maglakwatsa. Sakto namang pagdating niya ay nandoon ang photographer na si Allyson at mukhang masinsinan ang pinaguusapan nila.
“Nakakaistorbo ba ako? Pasensiya na ha.” Nahiyang sabi ni Isha sa kanilang dalawa habang akmang aalis na at lalabas ng pinto ay bigla namang nagsalita si Allyson.
“Excuse me, you’re Ms. Madrid SLR canon camera.
“Yup, ako nga pero matagal nay un eh, College days.” Kampanteng sagot niya habang umupo sa katapat na upuan nito.
“I want to take a picture of you and you’re car while running, can you gave me that favor Ms. Andrade kung okay lang?” excited na tanong nito habang mahigpit na hinahawakan ang lace ng camera nito. Natutuwa siya sa itsura nito na mukhang batang excited na kuhaan siya ng picture kaya naman papayag na din siya at matagal-tagal na din niyang hinde napapatakbo si Becephalus sa race track magandang pagkakataon iyon para matanggal ang stress niya.
“Sure kelan mo gusto? Okay lang sa akin wala naman ako masyadong ginagawa.” Pagsang-ayon niya ditto. Na halata namang ikinatuwa ng babaeng photographer.
“Thanks Ms. Madrid
“Well, Ally kailangan mong sundin ang gusto niya kailangan natin siya para sa fashion page natin at kailangan mo din siya para sa exhibit mo. Kaya kailangan mo siyang pagtiisan.” Paliwanag naman ni Nikki kay Allyson.
“Whatever! Itrtry ko siyang pakisamahan sana lang ay matapos na ang project na ito. Sayang ang kagwapuhan ng masungit na lalake na yon crush ko pa naman siya nako naman.” Patawang sabi nit okay Nikki na kaniyang Boss. Tinitignan lang niya si Allyson at mukhang napakadaldal nito kung tutuusin yung tipong babaeng hinde maiiwasan ng kwento kaya siguro nainis ditto yung model na pinaguusapan nila ni Nikki.
“You know what Ally.” Pahabol ni Nikki bago ito lumabas ng pinto.
“Yes! Boss?” tanong naman nito.
“Bawas bawasan mo ang pagiging bubbly mo. Baka bumait ng unti sayo si Ace at makuha mo ang loob niya.”
“I’ll try to do that by the way Ms. Madrid kita tayo later sa café sa baba ha!”
“Sige!”
Tuluyan na itong umalis at mukhang maganda ang mood nito dahil sumisipol sipol pa ngayon naman ay binalinggan niya si Nikki ng tingngin.
‘Nakakatuwa naman yung alaga mo!” sabi niya ditto.
“Sinabi mo pa napakakulit niyan eh!Akala mo parang Videoke hinde matahimik.” Nakangiting sabi nito na agad din namang sumeryoso ang mukha.
“Akala ko ba bumalik ka nang Switzerland?” seryosong tanong nito habang pinagalalaruan ang ballpen na nasa lamesa.
“Hinde pa nga eh, nadelay may pinatapos pa din kasi si papa sa akin eh tsaka malapit ka na din naman na ikasal so hihintayin ko na lang ang kasal mo para naman makabawi ako sa mga utang ko sayo no.” nakangiting sabi niya kay Nikki na igla namang tumayo at niyakap siya ng napakahigpit.
“Salamat Isha ha! Nga pala mamaya samahan mo akong pumili ng gown sa shop nina Sabina Henares ah.” Excited niyang sabi sa kaibigan.
“Teka nga diba dapat asawa mo ang kasama mo sa pamimili ng gown mo?” nagtatakang tanung niya habang tinitignan niya ang mga Brochure na nakakalat sa mesa nito.
“Gusto ko kasing masorpresa siya sa itsura ko! Kaya ayaw ko munang Makita niya na suot ko ung wedding dress ko.” Nakangiting sabi nito. Nakikita niya sa ngiti nito na excited na to para sa kasal nila. Buti pa ito at sa wakes ay mapupunta na sa happy ending ang relasyon nit okay Mark. Siya kaya kalian. Darating din siya doon.
“Hoy! Natutulala ka ata diyan girl.” Habang niyuyugyog siya ng dahan dahan. Hinde niya napansin na natulala nap ala siya.
“Ay, pasensiya na. Hinde ka pa ba tapos diyan?” tanong niya ditto habang inaayos niya ang kaniyang buhok at damit.
“Hinde pa eh, mga maya-maya pa pero unti na lang at malapit na. Puntahan mo muna dun yung alaga ko sa baba at baka kung sino sino na ang kinukulit non.” Sabi ni Nikki habang nakangiti at hinde maitago ang excitement para sa lakad nila.
“Oh, sige I’ll just wait you there! Bilisan mo ha.” Sabay labas sa pintuan. Habang naglalakad siya sa hallway ay may nakasalubong siyang isang nagdadalang taong babae at naalala lang niya si Irene na nagdadalang tao at ikakasal na kay Rio. Hinde niya maialis sa isipan niya si Rio. Alam niyang tapos na ang sa kanila ngunit bakit ba ganoon ang nararamdaman niya. Hinde niya napansin na may nabangga nap ala siyang lalake. Hinde siya nilingngon ng lalake basta dirediretso lang itong lumakad papuntang elevator na parang walang nakabunggo. Sa itsura nito ay mukha itong model at mukhang susugod sa giyera. Habang nakasakay siya sa elevator ay naaalala pa rin niya si Rio. Kung bakit ba kasi hinde niya maialis ang isipan niya sa lalakeng ito. Buti na lang ay nakarating na sila sa first floor at habang naglalakad siya papalapit sa upuan ni Allyson ay may nakita siyang kausap nito. Ang lalakeng nabangga niya at mukhang may pinagtatalunan silang dalawa.
“Ms. Allyson bakit mo ba ako kinuhaan ng tulog?” galit na tanong nit okay Allyson na mukhang wala naman pakialam sa lalake.
“Masyado kang hot dre, chillax lang parang piktyur lang naman eh. Tsaka don’t worry hinde ka naman panget pag natutulog ang gwapo mo nga eh! Perfect lang para sa exhibit ko.” Kampanteng sabi niya habang inaamoy ang kape nito na mukhang mainit pa.
“Ms. Wala kang karapatan na kuhanan ako ng piktyur, iba ang napagusapan ng management.” Hinde pa din nagpapatalo ang lalake ditto at nakikita naman niya si Allyson na mukhang hinder in papatalo.
“Ay nako napakasensitive mo naman! Sayang ang kagwapuhan mo kung hinde mo eexhibit ang mukha mo. Ayaw mo nun mas sisikat ka kapag lumabas ka sa exhibit ko. Nga pala don’t worry babayaran naman kita. Akala mo sa akin mahirap!” nakangiting sabi nito habang halata naman sa lalake na naiinis pa din ito.
“Fine, pero siguraduhin mo lang na that would be the first and last time na kukuhaan mo ako ng litrato habang walang alam. Kapag inulit mo pa yan ipapakulong na kita. Invasion of privacy.” Banas na sabi nito habang lumabas na sa pintuan ng café.
“Akala naman nito! OA mo lalake kaba talaga. Parang piktyur lang eh kakasuhan mo na ako. Gwapo ka sana kaso war freak ka lang. BLEEEEEEEEEE”
Natuwa siya sa kinikilos ni Allyson para kasi itong bata na napakakulit. Hinde nagpapatalo. Habang umupo ito ay agad naman siyang napansin nito at kinawayan.
“Hi Miss Isha!”
Lumapit naman siya agad ditto at naupo sa harapan nito at tinawag niya ang waiter at umorder ng Mocha café.
“So anon a? kalian ang photoshoot natin?” tanong niya kay Allyson habang inilalabas ang planner niya sa bag.
“Kailan ka ba free Miss Isha?” excited na tanong niya.
“Well, siguro mga after ng wedding ni Nikki pwede na ako!” nakangiting sabi niya ditto habang binubuklat ang planner.
“Hinde pa ba pwede bukas? Excited na kasi ako eh.” Parang batang tanong nito.
“Hinde pwede eh, aasikasuhin ko pa kasi yung passport ko. Babalik na kasi ako sa Switzerland.” Seryosong sabi niya kay Allyson.
“Hoy! Mga Miss at Ally kinukulit mo nab a si Isha! Tapos nab a kayo mag-usap?”
nagulat sila ng magsalita si Nikki sa likod nila.
“Hinde boss ah! Tapos na kami mag-usap. Pwede mo na siyang kunin. NGa pala boss siguraduhin mong maganda ka sa kasal mo ha!” pabirong sabi nito sabay labas na ng café.
“Sino yung lalakeng kausap ni Allyson kanina?” nagtataka niyang tanong habang inaayos ang kaniyang bag. Masyado siyang curious sa lalakeng kausap ni Allyson sapagkat parang walang pakialam to sa mundo.
“Ow, I think that’s Horace! Ace for short, masungit yun!”dirediretsong sabi nito habang nakangiti.
“Kundi lang gentleman yun matagal na nun na nasapak si Ally, ang kulit naman kasi ni Ally kaya wala na silang ginawa kundi ang mag-away.” Sabay bukas ng pinto ng café at lumabas na sa café upang pumunta na sa shop ng mga Henares.
“Si Becephalus na ang gamitin natin. Hinde ko na siya masyado nasasakyan simula nung pagbawalan ako ni papa.” Pagsasabi niya sa kaibigan. Alam niyang ayaw nito na sumakay kay Becephalus sapagkat nerbiyosong tao ito at alam nito na kapag si Becephalus ang sasakyan nila ay siguradong mabilis ito magmaneho.
“Isha know what magcomute na lang tayo. Ayaw ko pang mamatay, ikakasal na ko next week my gosh!” pagpupumilit nito sa kaibigan habang halatang kinakabahan.
“Masyado ka namang nerbiyosa, expert racer naman ako wag kang mag-alala. Hinde ka agad mamamatay sisiguraduhin kong didiretso tayo sa shop ng mga Henares at hinde sa sementeryo. Pagbigyan mo na ako at nang maranasan mo naman ang bilis ng Becephalus ko.” Mahaba niyang speech para ditto.
Halatang ayaw pa nito pero mayamaya ay pumayag nito. Buti na lang at pumayag na ito.
“Siguraduhin mo lang na buhay pa akong darating sa shop nay un ha!” pagbabanta nito sabay sakay sa tabi ng drivers seat. Akala niya ay hinde niya mapipilit ito buti na lang at hinde na ito KJ katulad ng dati.
“Paano bay an fasten youre seatbelt biyaheng langit na to. Woooooooooo!” Pinaandar na niya ang makina ng sasakyan at nararamdaman niya na kapit na kapit naman ito sa seatbelt. Pinaandar na niya to ng minimum na takbo ng normal na sasakyan at ng tignan niya ito ay nakapikit lang ito.
“Nasa langit nab a tayo?” tanong nito habang nakapikit.
“Itigil mo nga yan! Para kang ewan eh.” Patawang sabi niya ditto. May takot talaga ito sa mabibilis na sasakyan dahil nga sa sobrang nerbiyoso ito.
“Nasa minimum lang ang takbo natin ano ka ba! Malapit na din tayo.” Saka lang nito binuksan ang mga mata nito ng sabihin niyang malapit na sila. Nakahuwa na din ito ng maluwag at hinde na kumapit sa seatbelt.
“Buti naman at hinde mabilis ang takbo mo! Haaa…. Kinabahan ako dun ah!” malakas niyang buntong hininga sabay ayos ng upo.
“Eh, kung di ka ba naman eh. Alam mong wala tayo sa race tracks tapos aakalain mong bibilisan ko ang pagtatakbo. Ayoko ngang mahuli.” Sabay tanggal ng seatbelt at pinatay na ang makina ng kaniyang sasakyan at bumaba na sila parehas upang pumasok na sa shop ng napili niyang designer na si Sabina Henares.
“Good afternoon ma’am any appointments?” bati agad sa kanila ng isang babae na wari niya ay assistant ni Sabina.
“Oh, yes I’m miss Nikki De Dios and Sabina is expecting me.” Sagot naman ng kaibigan niya.
“Ms. De Dios follow me.” At sumunod sila papasok sa isang kwarto. Habang naglalakad sila ay iba’t-ibang mga damit ang nakikita niya. Ang gaganda ng mga iyon at malamang yari sa mamahaling mga tela. Naisip niya tuloy na kung ditto na lang kaya siya mamili ng mga damit.
“Hi, Nikki! How are you come madami akong designs na ginawa para sayo” abti ni Sabina kay Nikki habang papalapit ito sa kanila.
“Wanna come Ms. Madrid?”baling naman nito sa kaniya na ikinagulat niya dahil hinde naman siya nagpakilala ditto.
“Sikat ka Ms. Madrid you’re the most admired house designer! And as what I known former car racer.” Tuwang-tuwang sabi nito sa kaniya.
“Hinde ko alam na ganoon nap ala ako kasikat. Anyways sige lang titingin na lang ako ditto ng iba pang designs.
Habang nagtitingin tingin siya ay naiisip nanaman niya kung kalian kaya ang magiging happy ending niya at kalian kaya darating ang prinsipe ng buhay niya. Sana naman ay dumating na ito agad. Pinagpatuloy niya ang pagtingintingin sa ibang gowns. Maya-maya ay may nabanga siya ng isang babae. Nang tignan niya ito ay nakilala niya ito at ito ay si Irene. Sa lahat ba naman ng lugar ditto pa niya ito makikita.
“Isha? I thought bumalik ka na ng Switzerland?” pasabing gu;lat nito.
“Hinde natuloy eh, marami pa kasing circumstances kaya papatapusin ko na muna yung wedding ng bestfriend ko.” Kaswal na sabi niya. Naiisip nanaman nito ang ginagawa nito ditto. Malamang sa alamang ay namimili ito ng magiging gown niya para sa kasal nito ay ni Rio.
“Alam nab a ni Rio na nandyan ka pa?” nagulat siya sa tanong nito. Hinde niya alam kung bakit kailangan pa nitong banggitin si Rio sa usapan nila gayun naman na ikakasal na sila nito. Lalo pa siyang nagulat ng may pumasok na isang lalake at halikan si Irene sa pisngi nito. Nagtataksil ba it okay Rio?
“Nga pala Isha this is Ian my soon to be husband.”
Natigilan siya at naguluhan sa nangyayare. Hinde ba’t si Rio ang fiancé nito tapos sa iba siya ikakasal. Ang gulo bakit ganoon?
“Ak..akala ko kayo ni Rio ang ikakasal?” nagtataka niyang tanong.
“Mukhang mahabang paliwanagan to ah. AH honey iwan ka muna naming ditto ha. Diyan lang kami sa may malapit na café. Itatama ko lang ang mga mali ko.”nakangiti niyang sabi sa kaniyang fiancé sabay hila sa kamay ni Isha palabas ng shop.
Hinde niya lubos mawari kung anong nangyayare? Pinaglololoko nab a siya ng mga tao sa paligid niya o nananaginip lang siya. Pagdating nila sa café ay agad silang umorder ng iced coffee at nagsimulang magsalita si Irene.
“Isha, I need to say sorry to you. First of all bata pa tayo nun and obsessed pa k okay Rio nun kaya nagawa ko yung mga lame na mga bagay nay un.”pagsasalaysay niya habang humigop ng coffee.
“What do you mean?” si Isha habang pinaglalaruan ang straw sa coffee.
“Ako muna ang magsasalita please. Sorry unang una dun sa ummmm.. do you remember nung magpunta ka sa pad ni Rio and you see me wearing a robe at magulo ang hair at nagkakalat ang make up na inakala mo na may nangyare sa amin. Well it is just my set up. Wala talagang nangyari sa amin nun and besides that time Rio is just sleeping in his bed. Nakita kita sa peeping hole nung pinto niya kaya nagawa ko yung mga bagay nay un.” Pagpapaliwanag niya habang seryosong tinititigan si Isha. Si Isha naman ay hinde makapaniwala sa mga pinagsasasabi ni Irene so all those time pala ay talagang tapat sa kaniya si Rio o niloloko lang siya nito.
“Moving on do you also remember that stupid letter that I gave you? Well hinde naman talaga siya galling kay Rio. I just forged it and pinalabas ko na sulat ni Rio yun para tuluyan na kayong maghiwalay. But believe me nagsisisi na ako. Okay lang na magalit ka sa akin ako naman ang dahilan kung bakit kayo nagkahiwalay eh.” Seryosong sabi niya habang hinahawakan niya ang kamay ni Isha.
Si Isha naman ay parang nakatulala sa kawalan ng marinig niya ang lahat ng mga inamin sa kaniya ni Irene. Imbis nag alit ang maramdaman niya ay kasiyahan ang nafefeel niya ngayon. Masaya siya dahil may chance pa sila ni Rio. Hinde pa huli ang lahat.
“Nasaan si Rio? I want to see him.’
“I’m afraid not Isha, Rio is out of town para magmukmok. Feeling niya kasi hinde na talaga kayo magkakatuluyan.” Malungkot na sabi nito.
“Hinde ba niya sinabi kung saang bansa or anything? May contact ka bas a kaniya?”
He did’nt say what country pero I’ll try to contact him at sasabihin ko sayo oras na makausap ko siya.”
“Salamat Irene at sinabi mo sa akin ang totoo alam mo sa totoo lang dapat nagagalit akosayop pero wala akong maramdaman nag alit so I forgive you just help me out with Rio.” Masaya niyang sabi ditto.
“Sure! Iyan na nga lang ang magagawa ko para sayo eh. Why not at in the first place ako naman ang may kasalanan ng lahat eh.”
“Salamat talaga nga pala congrats sa inyo ng fiancé mo.”
Masaya na si Isha ngayon at nabuhay na ang pag-asa niyang makikita pa niya muli si Rio. Masaya din siyang nakipagkwentuhan kay Irene tungkol sa mga bagay-bagay. Magkakaroon pa din pala ng happy ending ang kwento niya. Kulang na lang ang prince charming niya at makokompleto na.
“Rio,kung nasaan ka man! WOOOOOOOOOOOOOOOOO…bumalik ka na!”
nakakahiya man pero iyan ang isinisigaw ng kaniyang isip at puso.
No comments:
Post a Comment