Fate Chapter 14: Unexpected Sad Happening

 

Last night was the greatest night ever!

Buong gabi lang kaming magkasama ni Jules pero namimiss ko na agad siya. Walang araw naman na hindi naming namiss ang isa’t-isa eh. Well break ko na sa mga oras na to sa school at nangako siya na sabay kami magbreabreak ngayon. Wala kasi silang klase naglive ang proff nila at wala pang nakikitang papalit kaya pinauwi na lang sila. Excited na ulit akong Makita siya.

Bessie: Hoy! Ikaw ha. Bakit hindi pa kaya kayo magpakasal nung lalaki nay un?

Natalie: Nagpakasal na!

Bessie: What?

Natalie: Hindi official pero para sa amin kasal nay un.

Bessie: Loka ka talaga eh no. Para kayong mga bata!

Natalie: Guess we’re just two people inlove.

Bessie: Kayo na inlove ha! Mukhang tumatawag na siya. Sige una na ako total hindi ka naman sasabay sa akin ngayon.

Natalie: INGAT BESSIE! Hello?

Jules: Hello? Kamusta naman ang queen ko?

Natalie: Heto hinihintay ang hari niya.

Jules: Hahahahah.. don’t worry malapit na ako! Hintayin mo lang ako ha.

Natalie: Yes, Sir! Baba mo na yung phone nagdradrive ka mamaya maaksidente ka pa.

Jules: Ayoko I just wanna hear your voice pa.

Natalie: I love you Jules!

Jules: Hahahahaha…patay na patay ka talaga sa akin no?

Natalie: Yabang!

Jules: Biro lang!

Natalie: Anon a?

Jules: I love y…BOOOM!

Hindi natuloy ni Jules ang sasabihin niya. Bigla akong kinabahan sa narinig ko dahil may narinig akong malakas na pagbangga.. Kinabahan ako kaya naman dinaial ko ulit yung no. niya pero out of coverage area na. Ano bang nangyari kay Jules. Habang paikot-ikot ako sa kinakatayuan ko ay bigla kong napansin na may nagtatakbuhang mga tao palabas ng campus may nagbanggaan daw. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko sana mali ang hinala ko na si Jules yun. Sana ay choppy lang ang connection kaya hindi niya natapos ang sasabihin niya. Mabilis akong tumakbo papalabas hindi ko alam kung bakit ako umiiyak pero pinipilit ko ang sarili ko na kumalma kaso hindi ko magawa. Pagkalabas ko agad na dumagundung ang puso ko kilala ko ang sasakyan na nabangga. Pero pinilit ko pa rin na isipin na kamukha lang yun nun. Peron g papalapit ako ng papalapit ay biglang nanlalmbot ang mga tuhod ko at napatakbo ako ng bigla kay Jules.

Tama ang kutob ko! Sa kaniya nga ang sasakyan nay un. Si Jules ang nasa loob ng sasakyan. Hindi ako makapagsalita ng mga oras na iyon at patuloy ang pagtulo ng mga luha ko.

Natalie: Jules! Gumising ka Jules! Please wake up! Ano ba! HELP! HELP!

Tinawag ko ng tinawag ang pangalan niya pero hindi Siya sumasagot. Yakap yakap ko na siya at sumisigaw na ako ng tulong. Buti na lang at may doctor ang clinic namin at agad na nalunasan si Jules ng first aid at nadala sa ospital.

Hindi ko alam ang gagawin ko kapag nawala siya. Hindi…..Wala akong magawa sa mga oras nay un kung hindi ang umiyak ng umiyak habang si Jules ay duguan. Sumama ako sa ospital at hanggang doon ay wala akong imik. Kasalanan ko ang lahat eh. Kung hindi sana ako pumayag na magkita kami ngayon, kung hindi ko sana sinagot ang tawag niya di sana hindi siya nabangga. Natatatakot ako. Hindi ko na talaga alam ang mangyayari sa akin kapag nawala siya. I love him so much. Lord please let Him live. Please!

Eliza: Iha, where is Jules? Anong nangyare?

Natalie: Titaaaaaaaaaaaa! Na…n..nasa l..lo..loob si..si Ju..Jules!

Eliza: Hush, Iha! Jules will be fine I know. Huminahon ka lalaban si Jules! Hindi niya tayo iiwan.

Natalie: This is all my fault tita. Kung hindi ko sana siya inaya na maglunch ng sabay hindi siya mababangga.

Eliza: No iha, wala kang kasalanan. Huminahon ka lang. Calm down. Magpray lang tayo I’m sure makakaya niya yan.

Lance: Natalie iha, what happened?

Natalie: Dad! Si..si Jules! Na..naaksidente.

Marga: Huminahon ka iha.

Eliza: I think iuwi niyo muna siya para makapagpahinga siya.

Natalie: No tita, uuwi lang ako kapag may result na.

Dr. Roi: Sino ditto ang pamilya ni Mr. Saavedra?

Eliza: I’m his mom! Doc. Kamusta si Jules?

Dr. Roi: He’s safe now. Nabalian lang siya unti pero I assured you na okay lang siya but he is in a comma right now.

Natalie: Hanggang kailan po Doc?

Dr. Roi: I don’t know for a week siguro pero I assured you magigising siya.

Eliza: Thanks Doc.

Natalie: Oh, my gosh………..huhuhuhuhuh L

Eliza: Don’t cry iha, okay lang siya. Narinig mo naman ang sinabi ni Doc. Roi diba?

Natalie: Pero kailan siya magigising?

Lance: Don’t rush things iha, mabuti pa magpahinga ka muna.

Eliza: Tama ang daddy mo. Umuwi ka muna.

Natalie: Pero tita I want to be by his side.

Eliza: Ako muna ang magbabantay sa kaniya. Don’t worry magpahingga ka muna.

Marga: Halika na iha.

Thanks Lord, hindi mo pinabayaan si Jules. Sana magising na siya.. hindi kop o talaga alam ang gagawin kapag nawala siya. I love him so much.

Bessie: Nat, I heard what happened.

Natalie: Bess!

Bessie: Hush, mas mabuting magpahingga ka na muna/. Sasamahan muna kita ditto sa bahay niyo.

Natalie: Salamat Bess!

Bessie: Matulog ka muna para magkaroon ka ng lakas bukas para bantayan at dalawin si Jules.

Natalie: Tama ka Bess. Salamat.

Sa nga oras nay un kahit gustuhin kong pumunta sa ospital ay hindi ko makayanan. Parang naubusan kasi ako ng lakas. Hinanghina ako. Naiinis ako sa sarili ko. Wala man lamang akong nagawa kundi ang umiyak at matulog samantalang si Jules ay nasa ospital ngayon at walang malay. Iyak ako ng iyak hanggang sa hindi na kinaya ng mga mata ko at nakatulog na ako.

Kinabukasan ay nagisng ako ng mga pasado alas dose na ng tanghali. Masaki tang ulo ko marahil sa sobrang pag-iyak pero wala akong inaksayang oras naligo agad ako at nagbihis , kumain at nagpahatid sa ospital. Nadatnan ko doon sina Drew at Chase na mababakas sa mukha na nalulungkot. Lalo na si Drew.

Drew: Pare ano ka ba gumising ka nga diyan. Andyan na si Natalie oh. Bakit  ba hindi ka pa gumigising diyan.

Chase: Ano ka ba naman Drew! Gigising din yang si Jules. Mukha kang tangga diyan eh.

Natalie: Kumain nab a kayo? Ito oh, kumain na din kayo.

Chase: Salamat nat! Don’t worry magigising din yang si Jules!

Natalie: I know.

Marami pa ang dumalaw kay Jules at ako tuwing pagkatapos ng klase ko ay diretso agad ako ditto nagbabakasakali na magigising na din siya. Okay lang kahit mapagod ako basta magising na siya at naaalagaan ko siya.

Eliza: Iha, magpahinga ka naman mamaya ikaw pa ang magkasakit.

Natalie: Ayos lang tita! Okay lang magsesembreak na din naman kami eh.

Eliza: Swerte sayo si Jules, hindi mo siya pinapabayaan.

Natalie: Mahal ko talaga siya tita eh.

Eliza: Dapat sa bata na to binabatukan eh! Ang tagal gumising.

Natalie: Hahahahaha.. wag naman tita baka lalong hindi tumayo yan.

Eliza: HAHAHAH..sabgay iha.

Ilang weeks na din ang nakakalipas..pero hindi pa din siya gumigising. Hindi ko alam pero basta naniniwala ako na magigising din siya. Patience lang at Faith kay God na magigising siya. Sigurado ako. Araw araw ko siyang dinadalaw sa ospital. Kahi nakakapagod wala akong pake basta Makita ko lang siyang magising. Alam ko malapit na siyang magisng.

Natalie: Jules, kayanin mo ha. Alam ko magigising ka din. Hihintayin kita. I love you.

Miko: Kuya Jules, papasok pa ako sa Ateneo. Gumising ka na please!

Natalie: Ikaw talaga Miko!

Miko: Malakas si Kuya Jules! Alam ko yun.

Natalie: Oo alam ko din yun.

Pang 10^th week na pero hindi pa din gumigising si Jules. Ganun pa din ang drama ko. Uwi sa bahay, pasok sa school, bantay sa ospital. Namimiss na kita Jules. Sana gumising ka na. Kahit papaano naman ay nakakapagfocuse naman ako sa studies ko syempre hindi pa din ako nagpapabaya. Habang nasa campus ako ay nagring ang cellphone ko. Papunta na ako sa hospital nun eh.

Eliza: Hello? Natalie? Nagising na si Jules come here immediately. Andito silang lahat.

Natalie: Yes Tita!

Hindi ko mapigilang lumuha. Sa wakas  nagising na din si Jules. Marami akong gustong sabihin sa kaniya pag nagkita na kami. Gusto ko siyang yakapin. Halikan at kung ano-ano pa. Basta….

Nasa labas na ako ng pintuan ng kwaro ni Jules. NARIRINIG ko ang tawa niya. Kinakabahan akong pumasok. Anong sasabihin ko? Anong gagawin ko? Yayakapin ko ba siya o hahalikan? Bahala na. Moment of truth. Binuksan ko na ang pinto.

Drew: Oh, andito nap ala si Natalie eh.

Natalie: Ju..Jules!

Agad akong tumakbo papunta sa kama niya at niyakap ko siya….

Natalie: I miss you so much Jules! Hindi mo alam kung gaano ako nangulila sayo for the past weeks.

Jules: Excuse me miss ha? Pero sino ka? Chase at drew sino siya?

Para akong sinaksak sa puso ng marinig ko si Jules na sinabi ang mga salita nayun. Hindi ako maalala ni Jules? Bakit nagkaganun.. Hindi ba ako importante sa kaniya at kinalimutan niya ako? Ang sakit hindi ko alam ang gagawin ko kaya tumakbo na lang ako papalabas ng kwarto niya.

Drew: Seriously dude. Hindi mo natatandaan si Natalie?

Jules: Hindi sino ba siya?

Chase: Baliw ka ba. She’s your girlfriend!

Jules; Sigurado kayo?

Drew: Alam mo ewan ko sayo Jules! Kami naalala mo pero ang pinakimportante sayo kinalimutan mo. Bahala ka nga diyan!

Jules: Oy, pare sandali Chase!

Chase: Sorry dude!

Naguguluhan ako kanina may babaeng lumapit at niyakap ako. Drew and Chase know her but actually I don’t remember her Ewan ko ba? Sabi nila she is my girlfriend pero wala naman talaga akong naaalala. Iniwan ako nung dalawa kung kaibigan. Bakit ganun kahit pilitin ko wala naman akong naaalala.

Ito na yata ang pinakamasakit na nangyari sa buhay ko. Ang hindi matandaan ng taong mahal mo. Bakit ganoon. Lahat natatandaan niya pero ako hindi. Ang sakit daig ko pa ang sinaksak sa puso. Buhay nga ako pero parang wala naman sa katawan ko ,. Bakit nagkaganito. Pero okay lang basta nagising na siya. Hindi ko namalayan na may nabangga nap ala ako habang naglalakad.

Daniel: Miss okay ka lang ba?

Natalie: So..sorry.. Hi…hindi ko sinasadya.

Daniel: Wait may sugat ka miss. Halika sumama ka sa akin.

Natalie: Hindi wag na maliit lang to.

Daniel: Wag kang makulit miss. Sumama ka sa akin.

Natalie: Okay nga lang kasi ako eh.

DANIEL: Ayaw mo ha!

Natalie: Okay nga lang kasi ako.huhuhuhuhu..

Hindi ko napigilan ang luha ko. Pumatak na sila na parang ulan. Basta ang sakit sakit ng puso ko at sa tingngin ko ay walang gamut na magpapagaling sa akin. Niyakap na ako ng lalakeng nakabangga ko. Wala na akong pakialam basta ang alam ko ay gusto ko lang umiyak ng umiyak.

Nakatingin ako sa bintana at nakita ko yung babaeng sinasabi nila na girlfriend ko. Umiiyak siya habang tumatakbo. Hindi ko alam pero parang meron sa loob ko na gusto siyang habulin kaso hindi pwede hindi ako makatayo eh. Kaya pinagmamasdan ko lang siya. May nabangga siyang isang lalake at parang nasugatan pa yata siya ng hindi sinasadya. May nagsasabi talaga sa loob ko na puntahan ko siya. Maya-maya ay bigla siyang niyakap nung lalaki na bigla din namang may umahon na damdamin sa puso ko. Parang naiinis ako at gusto kong sugurin yung lalaking yumakap dun sa sinasabi nilang girlfriend ko. Ewan pero parang nagseselos na yata ako.

Daniel: Miss sorry hindi ko naman sinasadya eh. Huwag ka ng umiyak.

Natalie: Hindi naman kasi yun eh. Hindi kasi ako maalala ng boyfriend ko.

Daniel: Ah.. yung lalaking nasa kabilang room.

Natalie: Siya na nga. Ewan ko lahat natatandaan niya maliban sa akin.

Daniel: Babalik din ang ala-ala niya miss. Okay lang iyan.

Natalie: Salamat ha!

Daniel: Ako nga pala si Daniel Laurent. Half French, Half Filipino.

Natalie: Natalie Serano. Nice meeting you.

Daniel: Ummm…ano gusto mo sumama sa akin. Kakain n asana kasi ako eh.

Natalie: Hindi na lang din siguro. Babalikan ko na lang yung boyfriend ko baka sakaling maalala na niya ako eh.

Daniel: Sige Bye Nat!

Natalie: Bye!

Kahit papaano gumaan din ang pakiramdam ko. Sa wakas! Salamat kay Daniel at medyo nagkaroon na ako ng lakas ng loob na bumalik sa kwarto ni Jules.

Natalie: Jules! Gising ka ba?

Jules: Oo,

Natalie: Alam ko hindi mo pa ako naaalala pero handa akong maghintay hanggang s a maalala mo ako.

Jules: Pasensiya na ha. Pero ano nga pangalan mo.

Natalie: Natalie…

Jules: Natalie…

Natalie: Nagugutom ka ba. Sandali ha  lalabas lang ulit ako bibili lang.

Pero bago pa ako makaalis ay hinawakan na agad ni Jules ang kamay ko na nagging  dahilan upang bumagsak ako sa bisig niya at mula doon ay niyakap niya ako ng mahigpit.

Jules: Sino yung lalaki kanina na yumakap sayo?

Natalie: Ah. Si Daniel. Wa;la yun bagong kakilala.

Jules: Alam mo kanina nung nakita kitang niyakap nung lalaki. Ewan ko pero bigla kung naramdaman ang galit at selos. Hindi nga kita maalala pero kahit paaano ay naaalala ka ng puso ko so please. Huwag ka na munang lumabas. Dito ka lang hindi muna ko kakain. Wag mo lang ako iiwan. Mamaya magkita pa ulit kayo nun yakapin ka nanaman. Ako lang may karapatan na yumakap sayo. Huwag ka mag-alala maaalala din kita.

Nabuhayan ako sa mga kataghang binitawan ni Jules. Hindi man ako naaalala ng isip niya naaalala naman ako ng puso niya. Alam ko babalik din ang alaala ni Jules. Hindi magtatagal maaalala na rin niya ako.

Nakakatuwa naman yung babae kanina. Oo nga pala ako si Daniel Laurent half French, Half Filipino. Sayang si Natalie bay un may boyfriend na ang ganda pa naman. May sapak yata yung boypren niya eh. Kung ako yun hindi ko yun kakalimutan. Sa ganda nun na ko. Well aamin na ako playboy ako,. Eh ano naman? Can afford naman diba? Gwapo,mayaman, matalino nasa akin na lahat saan ka pa?

Mayabang nga ako. May pagyayabang naman. Anyways kaya nga pala ako pumunta ditto sa Philippines ay para dalawin yung pinsan ko na nagkaroon dawn g amnesia. Sana naman makilala ako nun. Kanina pa ako paikot-ikot sa ospital na to pero hindi ko pa din siya Makita. Kakain na nga lang muna ako.

Eliza: Daniel is that you?

Daniel: Tita Vous me manquez (I MISS YOU)

Eliza: Kanina ka pa ba ditto?

Daniel: Actually medyo tita…kanina pa nga hanap kasi ako ng hanap ng room ni Jules eh?

Eliza: Ikaw talaga! Sige halika na nga.

FATE Chapter 13: First Anniversary

Nothing could have been better!

Ang daming taon na ang dumaan at heto na kami.

Ganito pala ang feeling na magkaroon ng boyfriend na gwapo, gentleman, sweet at kung anu-ano pa. I know that there is no such thing as a perfect boyfriend. Pero kung ako ang tatanungin well, para sa akin the perfect boyfriend is Jules. Sobrang ang daming blessings ang nangyare sa akin. First I met Jules kahit hindi niya nabuo yung mga signs ko para sa soulmate ko, okay lang pinatunayan naman niya na mahal na mahal niya ako. Second.. I met my dad and honestly baka hindi kayo maniwala kasi right now nililigawan ulit ni dad si mom. Hahahahahah…. Ang galing no sana magtuloy-tuloy na to. Anyways First monthsary na pala naming ni Jules and may  surprise daw siya sa akin. Ano kaya yun?

I LOVE MY GIRLFRIEND, MY LIFE AND EVERYTHING…

Well, para sa akin perfect na ang lahat. I have my beautiful, loving and caring girlfriend. Marami akong friends. I have my mom and dad na kahit busy sa trabaho ay may time pa rin sa family nila. And I have GOD! Well first anniversary  na namin. Nakakatuwa no? Pero I’m so much excited may surprise ako sa kaniya. Haharanahin ko siya, Old fashion ba? Okay lang sweet naman. Kagaya nga ng sabi ko kanina parang perfect na ang lahat pero hindi ko naman sinabing hindi kami nag-aaway diba? Actually katulad ng ibang relasyon syempre my up and downs din kami may tampuhan, inisan at kung ano ano pa pero we make it through eh. Sa isang relationship syempre kahit minsan hindi ikaw ang may kasalanan minsan kailangan na ikaw yung magsorry syempre mahal mo yung tao eh kailangan mong magpakumbaba. Cut the pride but not the relationship J Angdami ko na yatang nasasabi pasensiya na excited lang talaga eh.

Bessie: Nat, Ang tagal naman ng boyfriend mo. Sigurado ka bang may surprise yun sayo. Kanina ka pa andito at naghihintay sa kwarto mo ah!

Natalie: Patience naman Bessie! Parang ikaw pa ang may anniversary  ha at inip na inip ka na diyan.

Bessie: Eh, basta!

Natalie: Bakit ka ba naiinis diyan ha? Teka nga magkwento ka nga sa akin. Paano kayo nagkakilala ni Chase?

Bessie: Chase? Sino yun, baka yung tinutukoy mo ay yung putting unggoy na masungit?

Natalie: Exactly. Hahahaha.. Paano nga?

Bessie: Long story basta siya yung kinukwento ko na boss ko sa part time job ko.

Natalie: Hahahahaha…yung pangit mong boss? Hindi naman pangit si Chase ah.

Bessie: Whattever. Wait naririnig mo ba yung naririnig ko?

Natalie: What?

Akala ko ay niloloko lang ako ng best friend ko pero may naririnig nga kaming tugtog ng gitara. Kaya naman dumungaw kami sa labas. Laking gulat ko ng Makita ko si Jules doon kasama ang mga kaibigan niya na sina Drew at Chase at mukhang manghaharana pa yata.

Oh Florida, please be still tonight

 Don't disturb this love of mine

 Look how she's so serene

 You've gotta help me out

 And count the stars to form in lines

 And find the words we'll sing in time

 I want to keep her dreaming

 It's my one wish, I won't forget this

 I'm outdated, overrated

 Morning seems so far way

 So I'll sing a melody

 And hope to God she's listening

 Sleeping softly while I sing

 And I'll be your memories

 Your lullaby for all the times

 Hoping that my voice could get it right

 If luck is on my side tonight

 My clumsy tongue will make it right

 And wrists that touch

 It isn't much, but it's enough

 To form imaginary lines

 Forget your scars, we'll forget mine

 The hours change so fast

 Oh God, please make this last

 'Cause I'm outdated, overrated

 Morning seems so far way

 So I'll sing a melody

 And hope to God she's listening

 Sleeping softly while I sing

 And I'll be your memories

 Your lullaby for all the times

 Hoping that my voice could get it right

 Could get it right

 You could crush me

 Please don't crush me

 'Cause baby I'm a dreamer for sure

 And I won't let you down

 I swear this time I mean it

 And I'll sing a melody

 And hope to God she's listening

 Sleeping softly while I sing

 And I'll be your memories

 Your lullaby for all the times

 Hoping that my voice could get it right

Bessie: Ang sweet naman best friend!

Natalie: Ikaw nga umamin ka sa akin, alam mo ban a gagawin niya yan?

Bessie: Ummm…  medyo?

Natalie: Adik ka talaga.

Bessie: Babain mo na nga.

Natalie: Oo na!

Isa sa signs…Hay Jules..hindi mo na kailangang tuparin yung isang sign. Hindi man I’ll be ang tinugtog mo okay lang basta hinarana mo ako from your heart.

Jules: Happy anniversary  my queen!

Natalie: You don’t fail to surprise me huh!

Jules: You deserve all this. I love you

Natalie: Sige nga ano pa ang surprise mo sa akin?

Jules: Mahaba pa ang gabi so madami pa!

Natalie: Wait lang kukunin ko lang ang jacket ko and my purse.

Jules: I’ll wait for you.

Chase: So tapos na ang drama naming dito ni  Drew pwede na ba kami umalis.

Drew: May tinataguan ka lang talaga Chase no?

Chase: Wala akong tinataguan at kung tinutukoy mo yung barbaric na babae nay un. Sus ba’t ako matatakot dun?

Drew: Aba malay ko?

Jules: Kayo talagang dalawa oh.

Natalie: Paano Bessie, ikaw na lang magsabi kina mama at papa pag bumalik sila ditto ha.

Bessie: Sure! Ingat kayo ha. Kwentuhan mo ako pag balik mo.

Natalie: Sure!

Ano pa kayang surprises ang hinanda ng boyfriend kung to?

Natalie: Nasaan na yung dalawa?

Jules: Pinalayas ko na.

Natalie: Ikaw talaga, so ano na let’s go.

Jules: Pasok na kamahalan sa iyong karwahe.

Natalie: My pleasure my prince!

Ako ang naghanda lahat nito pero excited pa din ako. Pagkatapos ng haana sunod naman ay isang movie date. Typical pero kakaiba tong ginawa ko. Pinagpaguran ko tong movie na to ha. Actually yung movie na to is all about sa amin. Pinilit ko pa nga si Kuya na tulungan ako gumawa nito. I’m sure masusurprise siya.

Jules: We’re here!

Natalie: So it seems this one is a movie date?

Jules: Medyo, pero mas maganda to sa isang movie date.

Natalie: Anong movie to?

Jules: Secret!

Habang piniplay ang movie na papanuurin namin. Hindi ko maiwasang kabahan ano nanaman kayang kalokohan ang ginawa nitong boyfriend ko? After a while.. The movie is already starting. I thought isang romantic movie iyon but suddenlt I heard his voice from the screen and nagplay nay un. Well it is all about him, us. Our relationship. I never thought na yung mga video clippings na ginagawa niya pag magkasama kami ay gagamitin niya para sa araw na to. Jules is just so sweet. Just what I said. All is perfect.

Jules: Sweet and romantic ba?

Natalie: Ang sama mo! Pinapaiyak mo lagi ako.

Jules: Hahahahaha… hush my queen..hush!  I just love you so much.

Natalie: And I love you more!

Every thing is so magical. Time stops when I’m with her. Iba na talaga pag mahal mo. Sabi nga ng iba  sometimes words are not enough to describe your feelings for each other. For the second time our eyes meet and it seems like we are as one and suddenly little by little our lips touch. At first it was a gentle kiss until it became passionate. I don’t want to take advantage because of the scenario kaya naman ako na ang bumitaw. Kissing her makes me crazy pero kahit walang kiss or any physical attraction I will love her for the rest of my life. Hindi lang naman sa kissing and hugging mapapakita na mahal mo ang isang tao right? Mas maganda pa din kapag pinaparamdam at pinapakita mo sa the one mo kung gaano siya kahalaga sayo.

Jules: Honestly, Nat! I want to kidnap you already. I want to take you home but that would spoil the night.

Natalie: I love you Jules, I love you so much!

Jules: I love you with all my heart.

Natalie: I’m glad that I met you!

Jules: I love you….

Hindi ko alam. Pero every time na magkasama kami ni Jules, every time na magical. Parang humihinto ang oras whenever we kiss. I just love him so much.

Jules: Pumunta naman tayo sa last destination.

Natalie: Meron pa?

Jules: Yup meron pa!

Hawak ni Jules ang kamay ko. Sana hindi na matapos ang gabi na magkasama kami. Kung pwede lang ngayon pa lang magpakasal na kami. Pero masyado pa kaming bata para sa mga ganyan kaya naman makukuntento na lang muna ako sa ganito. Marami pa kaming pagdadaanan First anniversary  pa lang to.

Natalie: Ano ba to Jules, bakit kailangang nakablindfold pa?

Jules: Basta, sundan mo lang ako. Hawak ko naman ang kamay mo eh.

Natalie: Pag ako inatake sa puso ha.

Jules: Hindi yan! Tatanggalin ko na ang blind fold mo ha, pero pagbilang ko ng 3 dun mo pa lang ibubukas ang mata mo. Okay?

Natalie: Okay!

Jules: 1…2…..3.. Open your eyes!

After that count I opened my eyes. To my surprise nasa isang beach kami. I mean nasa dalampasigan and it was a candlelit dinner at may fireworks pa na hugis heart. Everything was so romantic para akong nasa isang romantic movie at hindi ako makapaniwala. Before we eat nag stargazing muna kami siyempre yakap niya ako. After that we eat dinner at para lang kaming bagong kasal na nagsusubuan at naghahabulan sa dalampasigan.

Jules: Are you happy?

Natalie: Super happy! Walang words na makakapagdescribe sa nararamdaman ko para sayo.

Jules: Nga pala I have something for you.

Natalie: Ano to?

Jules: Open it.

Natalie: Wow, a pendant.

Jules: Yup and my name is engrave in it. Para kahit malayo tayo sa isat-isa ay lagi nating maaalala ang isa’t-isa look meron din ako name mo naman ang nakalagay.

Natalie: So sweet mo naman. Teka suot mo sa akin. Meron din akong regalo sayo.

Jules: Talaga?

Natalie: Here! A ring. Pair din yan nasa akin na yung isa.

Jules: This one is nice. Sandali halika may naisip ako.

Hindi ko alam kung ano ang tumakbo sa isip ko pero gusto kong ikasal sa kaniya ngayon. Kahit wala ang pari saksi naman si God.

Jules: Halika ikakasal na tayo ngayon.

Natalie: Adik ka ba? Bata pa tayo.

Jules: A simple sumpaan lang to under the moon light tsaka kahit walang pari saksi pa rin si God.

Natalie: Sige!

Jules: I Jules Saavedra promised that I will love with all my heart Natalie Serano. For better or for worse magsasama kaming dalawa!

Natalie: I Natalie Serano promised that I will love and cherish Jules Saavedra. For better or for worse or for eternity.

Jules: Kasal na tayo so ikikiss na kita.

Again I kissed her with full passion but I still know my limits. But this day is the best day ever na hinding hindi ko makakalimutan for all eternity.

Jules: Sa susunod na lang ang honey moon natin. Hahahaahaha..basta kasal na tayo.

Natalie: Hindi mo alam kung gaano mo ako pinapasaya Jules!

Jules: I know! Ayoko pa sana umuwi kaso mukhang kailangan na yata?

Natalie: Ako din pero basta I love you!

Jules: Halika na my queen!

 

Fate Chapter 12: Meeting with my father

Habang nasa labas na kami ng tapat ng bahay ng daddy ko ay hinde ko mapigilang manginig. Ewan ko kung bakit basta kinakabahan ako. Maraming mga katanungan ang tumatakbo sa isipan ko. Paano kung hindi niya ako tanggapin? Paano kung ayaw niya sa akin at itakwil ako..Paano kung....

As we are approaching the door of her father's house I can see that she was really trembling. I don't know what to do but to hold her hands tightly.

Lance: Good day! Who are you?
Natalie: Dito po ba nakatira si Mr. Lance Serano?
Lance: Ako yun Iha bakit?
Natalie: Do you remember me?... dad?
Lance: Are you? Natalie? My daughter?
Natalie: Yes dad!

Hindi ko inaasahan na mainit na yakap ang igaganti sa akin ng daddy ko. Niyakap niya ako ng mahigpit.. Sobrang higpit. I can't help pero sobrang tumulo ang luha ko. Ang tagal kong hinintay ang pagkakataong iyon na makasama ko ang tatay ko.

Lance: Hindi mo alam kung saan ko kayo pinaghahahanap ni Miko at ng mommy mo.
Natalie: Dad! I miss you so much.
Lance: Halika nga baby ko. Alam na ba ng mom mo na pumunta ka sa akin?
Natalie: Not yet dad.!
Lance: Anyway who is this man standing beside you?
Natalie: My boyfriend. Jules Saavedra.
 Jules: Nice meeting you po.
Lance; Nice meeting you ijo. Where is you mom right now.
Natalie: Simula ng umalis ka. Lagi na lang siya nasa shop niya.]
Lance: Can you help me tak to her?
Natalie: Sure dad.

Fate Chapter 11: Boys meets girls

Drew: Oy pare balita ko kayo na ni Natalie ah.
Chase: Nice one pre!
Jules: Yup, and I want you to meet her and her bestfriend.
Drew: Sayang naman may Reina na ako eh. Sayo na lang yun Chase.
Chase: Not interested!
Drew: Alam mo bakla ka ata eh.
Chase: No i'm not.
Drew: Eh, bakit wala ka pang girlfriend.
Chase: Wala pa lang akong nagugustuhan. Wag mo nga akong pakialaman.
Jules: Tama nga naman si Chase malay mo bigla na lang palang magkaroon iyan ng girlfriend si Chase who knows?
Drew: Anyways. Nasaan na ba sila?
Jules: Ayun na oh.
Natalie: Sorry Jules. Nalate kami medyo raffic kasi eh.
Jules: Okay lang. Nga pala Natalie here are my friends Drew and Chase.
Drew: Kaya naman pala naaadik sayo si Jules eh. Your a beauty pala talaga.
Natalie: Thanks! Nice meeting the both of you. Ah nga pala here is my bestfriend Bessie.
 Chase: Ikaw?
Bessie: Ikaw din?
Drew: You know each other?
Bessie: Ewan ko naaalibadbaran ako sa paligid dito. Mauna na ako Nat.
Natalie: Sandali lang Bessie!
Chase: Pare ayoko na dito uwi na ako.
Jules: Hoy Chase!
Drew: Magkakilala ba yung dalawang yun?
Jules: Ewan?
Natalie: Hinde ko din alam?
Drew: Mabuti pa magdate na lang kayong dalawa. I'm off na nice meeting you.

Hindi ko inaakala na magkakilala yung dalawa naming magkaibigan. I never thought that kaya ayun ang sanang lakwatsa ng grupo nauwi nanaman sa date naming dalawa.

Jules: Nga pala do you wanna visit your dad now?
Natalie: Kinakabahan ako eh.
Jules: It's okay andito lang ako.
Natalie: Eh, paano kung may ibang family na siya.
Jules: Gusto mo lang naman siyang makita diba? Don't worry.
Natalie: Sige na nga.

Habang bumabiyahe kami sa address na papunta sa lugar kung nasaaan ang bahay ng papa niya ay nahahalata ko sa kaniya na kinakabahan siya. Pero I know kailangan niyang makita ang dad niya para naman makompleto na ang kasiyahan niya.

I was really nervous. I never thought that this day would come. Meeting my dad... I wish this one would turn out well...

Moment of truth nasa labas na kami ng bahay niya....

FATE Chapter 10 : What a Coincidence

This night was the most beautiful night hindi lang dahil sa maganda ang moon at madaming stars but dahil sa today Jules is now my official boyfriend, not to mention my first boyfriend. I don't know pero wala na talaga akong pakialam sa mga signs ko. I felt like my life is almost complete except sa isang bahagi.... Sana naman makita ko na ang dad ko. Well he leave us but wala akong sama ng loob sa kaniya. I just want to see him and give him a hug.

Sarap ng pakiramdam. Sa wakas kahit sinagot na ako ni Natalie. She is my girlfriend now and I will do anything to make her happy all the times. Promise ko hinding hindi ko siya sasaktan. I will be a very loving boyfriend to him. I will love her not only today or tomorrow but forever and from infinity beyond.

Natalie: Jules, This one is quite a night. I like your mom and she seems so familiar.
Jules: Yes, alam mo ba na pihikan si mommy. Pero honestly walang halong biro she likes you so much.
Natalie: Salamat naman kung ganoon.
Jules: Kung sakaling hindi ka man niya nagustuhan. I will beat the odds, I don't care kung ayaw niya sayo what I cared about is how much I love you so.
 Natalie: Hahahahahhaa...funny Jules. Bakit kaya hindi mo na lang ako ihatid sa bahay no?
Jules: Sure my queen.

Me and Natalie travel with silence for we know that even with silence our hearts are binded as one  and even in silence our hearts beat with love for one another.

Hinatid ako ni Jules sa bahay halos hindi kami nagiimikan ng mga oras na yon pero alam naman namin sa isa't-isa na we do really love each other. Sometimes words can not explain all the things and sometimes it is not enough.

Jules: Here is your home my queen.
Natalie: Hindi ka ba muna papasok?
Jules: Okay lang ba sa mom mo?
Natalie: Okay lang yan, halika!

Jules: This is the time for me to get nervous. Kanina ito lang ang nararamdaman mo before you met my mom. Paano na lang kaya ako? 
Natalie: Relax! Mom will not bite you.
Jules: I know pero iba talaga. Kasi lalaki ako and you are a girl iba ang kalagayan natin.
Natalie: Whatever Jules! Hahahahah... halika na nga.

Marissa: Hey, Nat! Oh? who is this young man you are holding hands with.
Natalie: Mom, remember about the guy we are talking about.
Marissa: So he is Jules by then.
Natalie: Yes mom my boyfriend.
Marissa: Wow that was nice. Congratulations to the both of you. Iho feel at home ka lang ha oh by the way wag mong papaiyakin ang princess ko.
Jules: Don't worry tita if you treat her as a princess, I will treat her as my queen.
Marissa: Very well said Jules, sige iwan ko muna kayo I'll just go upstairs.

Jules: Your mom was nice!
Natalie: Sabi ko naman sayo eh.
Jules: By the way where is your dad?
Natalie: I don't know? I don't even know him?
Jules: Why?
Natalie: He leave us before I was born.
Jules: Pero diba you have the address of your dad sa journal mo? Bakit di mo siya puntahan?
 Natalie: How did you know that?
Jules: Well, honestly I look at your journal and see your wishlists.
Natalie: Hahahahahha.. pakilamero!
Jules: I just got curious, pasensiya naman.
Natalie: Your forgiven. Pero hindi ko alam kulang pa kasi ako sa lakas ng loob eh.
Jules: Sasamahan kita. Don't worry!
Natalie: Salamat Jules.
Jules: Nga pala napapansin ko lang ha. Is that you nung kinder ka pa?
Natalie: Hey, bakit tinitignan mo yan.
Jules: Wait! That is me oh.
Natalie: Where?
Jules: Yung batang katabi mo.
Natalie: We, hindi nga?
Jules: Yes I'm not joking.
Natalie: So what a coincidence, we both know each other for a long time.
Jules: This one is funny, hindi ko maimagine na ikaw at ako... Matagal ng magkakilala.
Natalie: Wait do you remember anything that is about sa mga signs?
Jules:  I remember some but I don't even know it was you?
Natalie: Ang galing naman... so kaya mopala nakukuha yung mga signs na hinihingi ko dahil alam mo lahat yun.
Jules: Kind of, pero it was so amazing. So does it really mean that I am your soulmate.
Natalie: Maybe. But soulmate or not. Ikaw pa din ang pipiliin ko.
Jules: This is what we called destiny and fate. It really mean lang na para talaga tayo sa isa't-isa.
Natalie: Too chessy Jules!
Jules: Pero mahal mo ako!




This was fun more than I thought. I never imagined that magkakilala pala kami ni Natalie for a long long time ago. I never expect that siya pala yung little girl na friend ko nung kinder pa ako. Ang galing destiny na destiny talaga ang dating. I just can't believed that anything like that could ever happened.

Fate Chapter 9: First Kiss under the moon light

Natalie: Jules tumayo ka na diyan. The truth is that I also love you. Hinde na ako magpapaligoy ligoy pa. Panget man sa iba na sagutin kita pero naniniwala kasi ako na  hinde dapat ang panliligaw ang pinapatagal kundi ang relasyon at pagmamahalan ng dalawang tao.  
Jules: So payag ka na na maging? girlfriend ko?
Natalie: Oo na Mr. Saavedra!

Nagulat ako sa ikinilos ni Jules/. Bigla niya akong binuhat at nagsisisigaw siya ng I love you!

Jules: I love you! Natalie! Ikaw lang habambuhay!
Natalie: Hahahahahhaha...Put me down Jules!  
Jules: I love you and I'll never let you go promise.
Natalie: Don't make a promise. Promise are made to be broken just do it!
 Jules: I'll do it!

Ito na ang pinakamasayang araw sa buhay ko. Ang maging girlfriend ni Jules. Siya ang first boyfriend ko pero I know magtatagal kami. Hinde ko alam pero for some reasons ay nagmeet ang mga mata namin. I can see through his eyes that he truly and deeply love me. After that suddenly our lips became one. And after that all i can figured out that we are passionately kissing each other under the moon light and this is the greatest thing that happened in my whole life. My very first kiss to the man whom I love in this romantic place. Wala na akong mahihiling pa.

My firs kiss and my first girlfriend. Wow! What a blessing from You Lord! Ang sarap ng pakiramdam. Feeling ko ako na ang pinakaluckiest guy in the World!

Jules: So girlfriend na kita?
Natalie: Oo na nga! I love you
Jules: I love you! Alam mo honestly right now. Ayaw na kitang iuwi sa inyo. Gusto ko lagi na kita kasama.
Natalie: That is too much Jules ha! Hahahahhaha....
Jules: Teka ,mukhang maaga pa naman ah. I have a plan punta tayo sa bahay. I want you to meet my mom.
Natalie: Sure ka? Baka hinde niya ako magustuhan.
Jules: Don't worry she will like you.
Natalie: S..sige

Kinakabahan talaga ako sa oras na yon. Ipapakilala niya ako sa mama niya. Nakakakaba kaya. Hinde ko pinapahalata sa kaniya pero kinakabahan talaga ko. Baka kasi hinde ako magustuhan ng mom niya. Nako bahal;a na Let God do the rest. Pagdating namin sa kanila mom niya agad ang nagbukas ng pinto.

Jules: Hi Mom!
Elise: Hi! Son so this is Natalie ha?
Jules: Yes mom!
Elise: Nice meeting you Natalie.
Natalie: Nice meeting you din po ma'am.
Elise: Don't call me mom just call me tita. That would be nice. Halika iha pasok ka.
Jules: Akyat lang sandali ako sa taas ha.

Elise: So iha! Pasensiya ka na sa anak ko ha. First time kasi magkagirlfriend eh bunso pa yan.
 Natalie: Okay lang po. Ako din naman eh. first time.
Elise: How nice! Sa ganda mo na yan no one attempt?
Natalie: Marami naman po pero hinde naman po kasi ako nagmamadali eh. Tsaka hinde ko po type yung mga suitors ko.
Elise: That is a good thing iha! I like you already. So where do you study?
Natalie: FEU po business management. May small botque po kasi si mama eh.
Elise: Oh, Serano boutique if I'm right?
 Natalie: Opo! 
Elise: I like their dresses huh. Anyways how was your dad?
Natalie: Hinde ko po siya kilala. It has been ages na din nung iwan niya kami nina mama.
Elise: Tsk..tsk...tsk..Men! Nako sabihin mo lang sa akin kapag nagloko yang si Jules ko ha! Sasapakin ko yan.
Natalie: My trust naman ako kay Jules tita I know he will be a good boyfriend to me.
Elise: Your a good girl iha. By the way dito ka na magdinner para naman ganahan kumain yung anak ko. And by the way I would not take no for an answer.
Natalie: My pleasure tita!

I don't know pero parang familiar sa akin ang mama ni Jules I don't know why pero basta. Ang alam ko ito na ang start ng love namin sa isa't isa.. A never ending love.

Fate Chapter 8: Aaminin ko na!

Palapit na ng palapit ang oras ng paghihintay. Magtatapat na ako. Malapit na kinakabahan naman ako.Please guide me oh Lord!

Natalie: So ano na ang susunod nating gagawin?
Jules: Laro tayo sa play ground swing or seesaw ?
Natalie: Nagiging mentally retarded ka ata ngayon.
Jules: Hinde ah, I just want you to know the real me na sa kabila ng yaman and everything  ay marunong din naman akong magrelax.
Natalie: Hinde naman kita crinicritisize eh. Don't worry.
Jules: Wala lang trip ko lang. Basta I want you to know the real Jules Saavedra.

Nakakatuwa si Jules. Hinde ko alam pero sana tama ANG KUTOB KO NA MAY GUSTO DIN SIYA sa akin!

Habang tumatagal ang oras ay mas lalo akong nagkakaroon ng lakas ng loob na sabihin kay Natalie na may gusto ako sa kaniya. I don't know but I think it is the right time na.

Jules: Ummm.. Nat! Punta tayo dun sa may lake side I think oras na para sabihin sayo ang dapat sabihin.
Natalie: Alam mo kinakabahan ako sa gusto mong sabihin. Mamamatay ka na ba? Huling araw mo na? Ano?
Jules: Surprise doon ko na lang sasabihin.

Naglakad kami ng sabay at dahan dahan.... hawak niya ang kamay ko at bahagyang pinipisil ito. Ni hinde kami nagiimikan na dalawa at halata ko sa kaniya na kinakabahan siya. Pagdating namin sa may lakeside ng park ay nagpakawala si Jules ng malakas na hingga at hinarap na niya ako.

JUles: Ummm.. Natalie?
Natalie: Bakit ka ba nakaluhod diyan?
Jules: Natalie, alam mo ang dami kong gusto sabihin sayo. Hinde ko alam ang uunahin ko pero. Basta bahala na nga. Well before I saw you my world is a little mess well matagal na akong nagpaparamdam sa isa kong best friend but she turned me down that was when I get your notebook. Magiging honest na ako sayo ha. Binasa ko yung mga laman na yun and then parang naamaze ako sayo well it's because hinde ko akalain na may babae pang nagsusulat ng WISHLIST or anything pero basta iba it felt like matagal na kitang kilala nung makita pa lang kita. And ayun well I never believe in destiny or fate but nung mga biglaang pagkikita natin. Medyo naniwala na ako. Dati para sa akin Love is your choice ngayon hinde na Love is a choice, destiny and fate. To make the story short I loved you at Nat can you be my girlfriend. Kung hinde ka pa handa ...Hihintayin kita just say na may pag-asa ako.

Hinde ako nakapagsalita sa dami ng sinabi niya. Ang nagawa ko na lamang ay ang umiyak. Hinde ko inaasahan ang pagtatapat niyang yun kaya naman niyakap ko siya. I don't even care my signs anymore I just know na ang taong nasa harapan ko at nakaluhod ay ang taong mamahalin ko for eternity.

fate Chapter 7: Sa simbahan

Moment of truth na buo na ang pasya ko. Handa ko ng aminin sa kaniya ang nararamdaman ko. Hinde na ako paaawat mamaya mahuli nanaman at mabasted ako katulad kay Bianca. Okay lang kung sasabihin niyang hinde pa siya handa basta handa akong maghintay.

Jules: Matanong ko lang ha? bakit ba tayo pumunta ng simbahan hinde naman Sunday ngayon?
Natalie: Hinde naman kailangan o required na tuwing Sunday lang dapat pumunta ng simbahan ha. Kung may time nga lang ako eh araw-araw akong  pupunta dito at araw-araw na magdarasal.
Jules: Hinde ko alam na religious ka pala?
Natalie: Hinde naman masyado basta para sa akin kapag may blessings kailangan agad ipagpasalamat.
Jules: So ano ngayon ang pinagprapray mo.
Natalie: Signs para masigurado ko na siya na nga ang soulmate ko.
Jules: Pwede ko bang malaman kung sino yang lalake na yan?
Natalie: Secret. Basta malalaman mo din yan sa right time.
Jules: Okie.
Natalie: Ikaw? Ano ba ang pinagprapray mo.
Jules: Basta. Sa amin na lang ni Lord yun.

Kung alam mo lang Jules, ikaw ang pinagprapray ko sana ikaw na talaga!

Kung alam mo lang Natalie, sana sagutin mo ako. Sana ako na lang yung soulmate na tinutukoy mo. Sana...ayaw ko mawala ka sa akin.

Natalie: Oh, halika na. Diba may gusto ka sabihin sa akin?
Jules: Ah, oo sige halika na ay teka hintayin mo muna ako sa labas may bibilhin lang ako.
Natalie: Sige, basta bilisan mo lang ha.

Laking gulat ko na pagbalik ni Jules ay may hawak siyang mga ballons. Well that is my 4th sign na not to mention nasa harap pa kami ng simbahan.

Natalie: Ano yan?
Jules: Balloons for you. 
Natalie: Eh, bakit balloons mukha ba akong baby.
Jules: Balloons, hinde lang naman pang bata ang balloons ah. Para naman maiba lagi na lang kasi kita binibigyan ng fl;owers eh. So balloons naman.
Natalie: Nakakahiya namang maglakad na may hawak na balloons.
Jules: Yan lang ba ang problema mo? Eh di bibili pa ako ng isa para dalawa na tayong nakakahiya! You'll never know masarap din mapahiya paminsan minsan.
Natalie: You know what? Ang weird mo pero sasakyan ko na lang din ang trip mo ha.
Jules: Wala naman yan sa kung anong hawak natin eh. Basta ang importante right now ay magkasama tayo diba?

Nabigla ako ng hinawakan ni Jules ang mga kamay ko sabay hinila ako at tumakbo kami. Ang bilis ng kabog ng puso ko parang ang daming kabayo na nagsisitakbuhan. Hinde ako makapaniwala na Naghoholding hands kami ngayon at kung titignan ng ibang tao ay mukhang may relasyon kaming dalawa. Ang sarap ng moment na to. Bakit ganito every moment with Jules is a memorable moment.

Nilakasan ko na ang loob ko na hawakan ang kamay niya at hilain siya. Kahit papaano kinikilig din ako hinde ko lang pinapahalata kaya nakangiti na lang ako. Alam ko na nagulat siya sa ginawa ko pero ewan ang sarap lang ng feeling para kaming  mga nasa movie. Siyempre ako ang leading man siya naman ang leading woman. Ako ang prnce siya ang princess. Mamaya na ang big moment. Aamin na ako!

Natalie: Jules! Jules! Sabihin mo nga sa akin kung bakit tayo tumatakbo?
Jules: Feel ko lang malapit naman na dito ang park eh. Ang  sarap kaya ng feeling.
Natalie: Sandali ang sakit ng paa ko. Ipapaalala ko lang sayo ha nakahigh heels kaya ako.
Jules: Ay oo nga pala! Teka alam ko na. Bubuhatin na lang kita para romantic.

Bago pa ako makatanggi sa kalokohan ni Jules ay nabuhat na niya ako huli na ang lahat. Nakakahiya man tignan pero sweet pa din. Ewan ko pero I find it very romantic. Bahala na mapahiya basta kasama si Jules.

Jules: Andito na tayo 
Natalie: Ibaba mo na kaya ako. Kaya ko na maglakad. Ano ba ang ginagawa natin dito.
Jules: Basta mamaya ko na lang sasabihin. Kain muna tayo nagutom ako sa pinaggagawa ko eh.
Natalie: Hahahahahahhaah...Buti naman at nagutom ka din. 
Jules : Halika I feel like gusto ko ng barbeque.
Natalie: Sigurado ka?
Jules: Oh, bakit naman>?
Natalie: Akala ko kasi hinde ka kumakain ng street foods kasi mayaman ka.
 Jules: Grabe ka naman! Kumakain din naman ako ha! Ang sarap kaya lalo na yung betamax at isaw.
Natalie: Naaamaze talaga ako sayo.
Jules: Marami ka pang hinde alam tungkol kay Jules Saavedra but soon enough malalaman mo na ang gusto mo malaman. Soon enough but in the mean time. Kain muna tayo gutom na ako pero wag tayo magpakabusog.
Natalie: Hahahahahahah.. sige na nga! 



   
















                                                     

Fate Chapter 7 : Bakit ako nagseselos? May feelings na ba ako sa kaniya?

Ilang days na rin ang nakakalipas ng makilala ko si Natalie. Well unlike any other girls ang sarap niyang kasama wala siyang arte sa katawan and to begin with siya yung taong kahit wala kayong gawin at magtitigan lang buong maghapon ay masarap kasama. I don't know but ibang iba siya kay Bianca. Well Bianca is my first love pero iba talaga eh. Mahal ko na ba si Natalie o infatuation lang to? Ayoko naman kasi na manligaw ako sa kaniya tapos sa bandang huli marerealize ko na hinde ko naman pala talaga siya gusto? Ewan ko ba basta masaya ako sobrang saya pagkasama siya pagwala naman siya I miss her. Bakit ganoon?

Chase: Oh, pare kamusta naman parang hinde na kita nakikita sa campus ha.
Jules: Grabe naman to. Hinde ka lang kasi tumitingin pakala-kalat lang ako diyan eh. Oh, bat ang lungkot mo naman Drew?
Chase: Nag-away sila ni Reina.
Jules: Wow! Seryoso ka na talaga kay Reina ha! 
Drew: Oo naman mahal ko yun eh.
Jules: Oh, eh bakit hinde mo suyuin.
Chase: Torpe eh!
Drew: Hinde ako torpe nagiisip lang ako ng magandang approach.
Jules: Haranahin mo! Baka effective.
Chase: Maiba ako kamusta ka naman Jules at si.. si Natalie?
Jules: Okie lang were friends.
Chase: Friends? Parang may laman iyang pagkakasabi mo ha I think inlove ka sa kaniya.
Jules: Hinde ko alam pare eh ayaw ko magpadalosdalos sa damdamin ko.
Chase: Pero sa tinggin ko talaga inlove ka sa kaniya.
Jules: Halata ba?>
Chase: Yep. Look sino ba tinetext mo ngayon diba siya? Puntahan mo na kasi
Jules: Sige na nga.

Hinde ko alam pero gusto ko siyang surpresahin. Susunduin ko siya ngayon and siguro aayain na ding maglakwatsa. Medyo malayo ang biyahe pero okay lang. Kaya naman nagdala na din ako ng bulaklak. Paghinto ko sa FEU nakita ko na siya sa may labas na may kausap na lalake. Hinde ko alam pero parang biglang nagselos ako. Alam ko wala akong karapatan pero yun ang nafefeel ko eh. Laking tuwa ko na umalis na yung lalake na kausap niya.

Jules: Natalie!
Natalie: Oh, Jules! Anong ginagawa mo dito?
Jules: Um... wala lang gusto lang kitang sunduin. Nga pala para sayo.
Natalie: Uy, salamat! Kaso hinde pa ata ako makakauwi. Dadaan pa akong simbahan eh.
Jules: Okay lang samahan na kita. Tapos kung okie lang sayo punta tayong park. May gusto kasi akong sabihin sayo eh.
Natalie: Sige! 

Jules: Ahh..may tanong lang ako sino nga pala yung lalake mong kausap kanina?
Natalie: Ah, si Dex kaklase ko yun.
Jules: Nanliligaw ba siya sayo?
Natalie: Huh? Paano mo nalaman?
Jules: Wala lang nasense ko lang..pero gusto mo siya?
Natalie: Sa totoo lang hinde eh. Sinabi ko naman na sa kaniya pero ayaan patuloy pa din siya. Teka bat mo naman tinanong?
Jules: Wala lang! Sige halika na pakasal na tayo sa simbahan... ay este magdasal na tayo sa simbahan.






 
 

 

Fate Chapter 6:Red na payong at red na shirt

Sabado ngayon malamang kung highschool pa ako ay walang pasok pero college na ako eh. Nakakainis naman. Ayaw ko pumasok ngayon. Tinatamad ako. Magmamakeup classes na lang ako sa susunod. Hinde naman kawalan yun eh. Basta gusto ko lang magpahinga at maglakwatsa. Nako Jules Saavedra, ang tamad mo talaga! Nalilito ako kung gusto ko pumasok o hinde. Pero buo na pasya ko hinde ako papasok.

Ilang oras na ang lumipas at pasado 12pm na ng hapon at ayun. Nakahiga pa din ako magiisip kung saan ako maglalakwatsa ng mag-isa? Alam ko na sa eastwood na lang. Naghanda na ko sa paglalakwatsa ko mag-isa. Minsan kasi masarap maglakwatsa lalo na kapag mag-isa ka lang.

Ang sarap ng tulog ko pero kailangan pumasok. Nasaan na ba yung bible ko. Kailangan ko munang magbasa ng kahit anong verse at magtuloy-tuloy ang magandang araw ko. Feeling ko kasi kapag hinde ako nakakabasa kahit iusang verse lang sa buong araw ang pangit  na ng pakiramdam ko.

Bessie: Nat! Kamusta?
Natalie: Ayun ang saya natupad ni Jules yung isa kong sign!
Bessie: We di nga>? Ang taray ha!
Natalie: Ang galing nga eh.
Bessie: Teka sure ka ba na wala kang pinagsabihan na kahit na sino niyang mga wish wish mo na yan?
Natalie: Well ginawa ko kasi tong mga wish na to nung kinder pa ata ako. Kung meron man siguro akong napagsabihan eh. Malamang nakalimutan na niya yun.
Bessie: Ang taray mo ha! Kinder ka pa lang kung anu-ano na ang pinagiisip mo.
Natalie: Eh! Basta. Pumasok na nga tayo. Mamaya magalit pa prof natin.
Bessie: Oo na!

Hinde talaga ako nagkakamali eh. Ang sarap maglakwatsa minsan ng mag-isa. Nakakarelax! Saan kaya ako susunod na pupunta? Sine! Oo nga bakit hinde ako manuod ng sine ay teka wala namang magandang palabas? Alam ko na sa National Bookstore na lang .

Habang naglalakadlakad ako sa mall ay nabangga ako ng isang babae na may hawak na coke float! Nabasa yung white tshirt ko. Kadiri na tignan buti na lang at may extra shirt akong dala. Saka may biglang pumasok sa isip ko kung bakit red na tshirt ang dala ko. HInde malinaw sa alaala ko pero may nagsabi sa akin nung bata ako na gusto niya makakita ng lalakeng naka red na tshirt kapag lumaki na siya. Weird nanaman kasi hinde ko matandaan kung nangyare ba talaga yun oh. Imagination ko lang kasi gutom na ako. Bago nga ako pumunta sa National bookstore kakain nga muna ako.

After kung kumain ayon didiretso na talaga ako sa National Bookstore at titingin ng mga libro.

Natapos din ang boring na klase namin at kailangan kung pumunta sa mall para bilhin ang librong kailangan.
Bessie: Sorry Nat! ha hinde kita masasamahan ngayon may remedial classes pa ako eh.
Natalie: Sige okay lang basta kapag maaga kang natapos sumunod ka sa akin ha.
Bessie: Sure, text na lang kita kung makakasunod pa ako.

Mag-isa nanaman akong maglalakwatsa ano ba yan? Sayang naman. Saan kaya ako pupunta sa East wood lang naman ang pinakamalapit dito eh. Doon na nga langs.

Jules: Ang ganda ng libro na to ah! Mabili nga.
Natutuwa ako may bago nanaman akong libro. Para naman akong bata. Gusto ko pang magikot at ayun mabilis akong naglakad ng naglakad at nang may nakita akong isang pamilyar na mukha na tumitingin tingin din ng libro at nilapitan ko siya. Si Natalie! Bakit ba lagi na lang kami nagkikita? Ito na ba yung tinatawag na destiny? Kaso ayaw ko naman maniwala doon. Coincidence lang siguro.

Ring...ring..ring...
Natalie: Oh, Jules bat napatawag ka?
Jules: Wala lang gusto lang kita makausap.
Natalie: Adik! Bakit nga?
Jules: Feeling ko kasi medyo magaling akong manghula ngayong araw eh. Gusto mo hulaan kita?
Natalie: Hhaahahahhahaha...hinde ko alam kung ano ang trip mo ngayon pero sige nga.
Jules: Huhulaan ko naka skinny jeans ka na black and naka chekered polo na red and may white na sando or tshirt sa loob?
Natalie: Nice! Paano mo nalaman?
Jules: Secret! Gusto mo hulaan ko pa.
Natalie:Sige nga?
Jules: Hmmm..nasa east wood mall ka ngayon and right  now nasa National Bookstore standing in the Science section?
Natal;ie: Wow! Paano mo nalaman lahat yan?
Jules: Sabi ko sayo marunong akong manghula eh.
Natalie: Wee? Paano nga Jules.
Jules: Secret! By
Natalie: Hoy!

Adik tong si Jules! Binabaan agad ako ng telepono. Nako lagot ka sa akin kapag nakita kita.

Nagulat ako bigla ng may biglang tumakip na mga palad sa mata ko.
Natalie: Bessie? Ikaw ba yan? Bakit lumaki ata yung mga kamay mo?
Jules: Nope! Hulaan mo?
Natalie: Hmmmm...teka? Jules?
Jules: Yup!

Pagkatalikod ko ay nakita ko si Jules na nakangiti nanaman ang gwapo niyang mukha at naka......nakared na tshirt?

Natalie: Huwag mong sabihin na favorite mo din ang red tshirt?
Jules: Hinde ah! Ntapounan kasi kanina yung white shirt ko kaya ayon. Buti na lang at may dala akong reserba. Teka ano nga pala ginagawa mo dito?
Natalie: Kailangan ko kasi bumili ng libro para sa isang subject namin. Kaya yun andito ako. Eh ikaw?
Jules: Wala naglalakwatsa lang. May pupuntahan ka pa ba pagtapos nito?
Natalie: Wala naman!
Jules: Samahan mo na lang muna ako!
Natalie: Sige ba!

Oh, my gosh! 2nd sign red tshirt! Hala ano ba! Natupad  nanaman niya yung sign. Bakit ba ganoon>? Does it mean na siya na talaga?

Natalie: Teka nga saan naman tayo pupunta?
Jules: Nuod tayo sine! Treat ko naman wag ka mag-alala.
Natalie: Ikaw bahala!

Ano ba to date na ba to? Ano ka ba Nat! Wag ka nga friendly date lang to! Don't worry.
Nang nasa loob na kami ng sine ay napili namin panuudin ang A WALK TO REMEMBER! WeLL hinde ako ang pumili pero siya. But I really want to watch that movie kaya naman sige go lang ako.
Habang nanunuod ay hinde ko maiwasan na tumingin sa kaniya lalo na sa scene na hinalikan ni Landon si Jamie sa play. Gosh kinikilig ako kaso nung bandang huli hinde ko mapigilan na umiyak. Wala na akong pakialam sa itsura ko basta umiiyak na lang ako.

Jules: Hahahahaha...hoi! BA'T KA UMIIYAK?
Natalie: Hinde mo ba napansin? namatay si Jamie oh! nakakaiyak kaya.
Jules: Hahahahha..ang sensitive mo naman!
Natalie: Sasasapakin kita eh.
Jules: Oh ito panyo. Ang pangiut mo na tignan eh. 
Natalie: Wala akong pakialam!

Nagulat ako sa ginawa ni Jules dahil bigla niya akong niyakap. Bogsh kumakabog ang puso ko ang lakas sana hinde niya marinig.

Jules: Tama na ! Nat! wag ka na umiyak papanget ka na niyan eh. Smile na.
 Natalie: Oo na! Nadala lang talaga ako eh.
Jules: Libre na lang kita ice cream. Kain tayo.
Natalie: Ginagawa mo naman akong bata!
Jules: Sige na try mo you will feel better.
Natalie: Sige na nga.

Nagulat talaga ako sa ginawa niya ha! I never expect na yayakapin ako ni Jules! Kinabahan na ako doon ha. Sayang at kailangan nanaman matapos ng araw na to.

Jules: I didn't know na cry baby ka pala!
Natalie: Cry baby ka diyan.
Jules: Joke lang! Halika na nga uwi na tayo!
Natalie: Sige!
Jules: Hatid na kita sa inyo.

Paglabas namin sa mall ay bigla naman bumuhos ang ulan at hinde pala dala ni Jules ang sasakyan niya at pareho pa kami walang payong.
Jules: Halika bili tayo ng payong ayun oh.

Nagwiwish na sana ako na ang dadamputing payong ni Jules ay yung color red. Kaso dinampot niya yung Blue at nagbayad na. Sayang yung 3rd sign. Pagkabukas niya ng payong ay sira pala ito kaya naman bumalik ulit siya dun sa bilihan At pinalitan yung payong na binili niya ng red. Bingo! my third sign! RED UMBRELLA!

Jules: Sayang yung blue na payong ang ganda pa naman. Mamaya kidlatan ako nito eh. PULA na nga tshirt ko pula pa payong ko.
Natalie: Okie lang naman ang Pula ah! Ang ganda nga eh. Mukha ka lang bakla! Bakla!
Jules: Bakla ka diyan! Bakla pala ah! 

At ayon binitawan ni Jules ang hawak niyang payong at kiniliti niya ako. Para kaming mga bata na naglalaro sa ulan. Naghabulan kami ng naghabula and that was the craziest thing na nagawa ko kasama agn isang lalake well it is fun. Ang sarap ng pakiramdam yun nga lang basa kami.

Pero atleast that was fun! Natupad na niya ang 3 signs 2 more at masasabi ko ng siya na ang soulmate ko. Kaso mukha naman ako lang ang may gusto sa kaniya eh? Sana may gusto din siya sa akin.                          

 

 

  




 

FATE Chapter 5: Signs, soulmate ko na ba siya

Sana naman si Jules na nga ang soul mate ko. Good catch na yun eh.

Miko: Hoy, bakit tulala ka diyan?
Natalie: Huh?
Miko: Mukha kang tanga diyan ate! Bilisan mo ikaw pa naman ang magluluto.
Natalie: Opo sir!
Jules: Excuse me is this your's?
Natalie: Jules? Ay oo saan mo nakuha iyan?
Jules: Hobby mo ba talaga ang maglaglag ng mga bagay-bagay?
Natalie: Hahahahaha.. sorry naman diba. Teka ano nga pala ang ginagawa mo dito?
Jules: Namimili lang ako ng mga ingredients na gagamitin ko sa pagluluto.
Natalie: Marunong kang magluto? Swerte naman ng girlfriend mo.
Jules: I'm a culinary arts student and by the way I don't have any girlfriend.
Natalie: Talaga lang ha.
Jules: Oo nga, teka ikaw ano nga pala ginagawa mo dito?
Natalie: Malamang namimili din. Ako kasi yung inutusang magluto eh. The problem is hinde ako marunong.
Jules: I'm willing to help you with your problem. Kung okie lang sayo?
Natalie: Sure kaso baka may gagawin ka pang iba?
Jules: Wala naman masyado.
Natalie: So tutulungan mo na ako.
Jules: Sure!
Miko: Ahmmmm...
Natalie: Ay oo nga pala may kasama akong asungot.. ay este kapatid ko pala si Miko.
Miko: Taga- Ateneo ka?
 Jules: Yup.
Miko: Woah! Pangarap kung makapasok sa Ateneo, kuya patulung naman.
Natalie: Patulong ka diyan? hinde ka pa nga graduate ng hayskul, kung anu-ano na pinagsasasabi mo.
Miko: Ate naman eh!
Jules: Ano tapos na ba kayong magshopping?
Natalaie: Yup, nagbabayad na lang.
Miko: Kuya may sasakyan ka?
Jules: Ah, yes yun na lang gamitin natin.
Natalie: Nakakahiya naman sayo Jules.
Jules: No okay lang friends naman na tayo diba?]
Natalie: Oo naman.
 Ang sweet naman ng lalake na to sana siya na yung hinihintay ko na soulmate siya na nga sana

Miko: Hoy! ate bakit ka natutulala diyan
Natalie:Ay sorry naman!
Jules: Tapos na ba kayo diyan?
Natalie: Ah, oo

Sa wakas makakauwi na din ako...

Jules: Here is my car pasok na!
Miko: Ang ganda ng sasakyan mo kuya.
Jules: Thank you~!
Jules: Nga pala Nat. Can i take off my jacket medyo mainit kasi eh.
Natalie: Sure!
Miko: Wow! astegg ng jacket mo kuya pwede bang akin na lang?
Natalie: Wag ka ngang ganyan.
Jules: Okay lang sige sayo na lang marami pa naman ako  .
Natalie: Green?
JUles: Weird ba? Favorite color ko kasi green. Pati sila mom and dad nagtataka taga ateneo ako pero i'm found of wearing green shirts.
Natalie: Hinde ang cute nga eh.
  
 Oh, my Gosh natupad niya ang first sign! Ano ba siya na nga ba talaga>? 
Hinde pa rin ako mapakali pagdating sa bahay...kahit tinutulungan na niya ako magluto ay ang bilis pa din ng tibok ng puso ko biruin mo ba naman natupad niya ang first sign. Hinde ko tuloy mapigilan isipin na siya na ang guy para sa akin. Well nagustuhan siya ni lola. Which is cool kasi masungit ang lola ko. Masarap din siya magluto, gwapo, matalino siya na..siya na lahat! Ang sarap at ang ganda ng araw na to. But eventually kailangan  din matapos kasi  alangan naman na hinde na siya umuwi.

Jules: I had fun, ang sarap kasama ng family mo.
Natalie: Ang gulo nga nila eh. Pero thanks ha tinulungan mo ako magluto.
Jules; We're friends remember. Paano till we meet again.
Natalie: Sige mag-ingat ka ha!
Jules: Nga pala miss palaiwan ng gamit. Sa susunod wag ka ng maglalaglag ng mga gamit mo ha! Hinde naman ako laging andyan para damputin o pulutin yon.
Natalie: Hahahahah..Opo! Masusunod 



 

 

FATE Chapter 4: Mukha na ba akong katulong?

Bessie: Nat, magkuwento ka naman sige na, anong itsura niya.
Natalie: Mukha siya prinsipe.
Bessie: Nakakainggit. Nakuha mo ba number niya?
Natalie: Yup, at siya pa mismo ang naglagay sa phone ko.
Bessie: That was nice Nat, baka siya na si soul mate.
Natalie: Malalaman natin iyan pag natupad niya ang soul mate signs ko.
Bessie: Ano ba yang mga soulmate signs mo na iyan huh? Yan ba yung nakalagay sa journal mo?
Natalie: Nope hinde ko nilagay yun doon. Sa akin na lang yung mga signs na yun. 
Bessie: Excited much naman ako sana siya na para naman magkaboyfriend ka na.
Natalie: Nagsalita ang may boyfriend.
Bessie: Excuse me naman sayo diba. Atleast sa akin nagkaboyfriend na ako. Eh ikaw puro ka crush.
Natalie: Sakit mo namang magsalita. Naninigurado lang naman ako na yung taong darating sa buhay ko ay di yung epal na kung kelan ko sinagot at pinahalagahan dun naman magloloko at iiwan ako.
 Bessie: Aii..grabe ang lalim.
Natalie: Ganoon talaga sa buhay kailangan realistic ka, kaya ang daming naloloko eh.
Bessie: O tama na nagpapakaGABRIELA SILANG ka nanaman eh. Kulang na lang sayo magwelga eh.
Natalie: Hay, nako pumasok na nga lang tayo.


Drew: Di nga pre?
Jules: Bahala nga akayo kung ayaw niyo maniwala.
Chase: Talaga lang ha.
Jules: Alam niyo yung feeling na magaan yung loob niyo sa isang tao. Yung tipong parang matagal na kayong magkakilala pero hinde naman.
Chase: Sus. Sinabi mo na din iyan ng makilala mo si Bianca eh.
Jules: Iba yung sa kaniya dude!
Drew: Dami mo alam. Ewan ko sayo, speaking of which ayon papalapit si Bianca.
Bianca: Pwede ko ba mahiram si Jules.
Jules: Sure hinde mo na kailangan magpaalam pa sa mga iyan. Sige susunod na ako.
Drew: Ikaw ba kailan hinde magsusunusdunuran diyan?
Jules: Hinde ako sunudsunuran ah. Nagpapakagentleman lang ako.
Chase: Nako Jules, pagnagkagirlfriend ka siguradong magseselos yun kay Bianca. Kasi naman isang tawag pa lang niya pupunta ka na agad.
Jules: I promised to help her at nagpapakalalake lang ako.
Chase at Drew: BALIW!

Hayy...ganito ba talaga ko kainlove kay Bianca? May point din naman yung mga brad ko eh. Pero ewan ko bahala na nga. Ang alam  ko kailangan ako ni Bianca ngayon.

Jules: Oh, what's the problem?
Bianca: Nag-away kami ni Marco eh.
Jules: Anong pinagawayan niyo?
Bianca: Oo at Hinde.
Jules: ano?
Bianca: eh. kasi dahil sa uminom kasi siya. Sinabi naman niya sa akin na uminom siya pero nung pinatanong ko sa kaibigan ko ang sabi niya hinde nung una p[ero sinabi din naman niyang oo. Nawala yung trust ko dahil doon.
Jules: Alam mo, una sa lahat mahal mo ba talaga si Marco. Kasi ambabaw lang ng pagkakawala ng trust mo sa kaniya eh. Sana inintindi mo na lang siya. Nagsorry ba siya?
Bianca: Oo kaso sawa na ako sa sorry niya eh.
Jules: Alam mo ang gulo mo. Kasi buti nga siya nagsosorry. Buti siya alam niya yung ginawa niyang pagkakamali niya. Kung mahal mo talaga siya dapat hinde ka nagsasawa sa sorries niya. Si Lord nga kahit marami tayong nagagawang kasalanan sa kaniya hinde pa din siya nagsasawang tanggapin ang mga sorries narin kasi mahal niya tayo. Alam mo mas maganda kasama ang mga taong  marunong magsabi ng sorry sa bawat pagkakamali nila atleast kahit nakakasawa binababaan nila ang pride nila. Kesa doon sa mga taong may mali na nga sila sila pa ang ayaw magsorry at magpatawad. Sabi nga cut the PRIDE not the RELATIONSHIP. gETS?

Bianca: Wow, ang haba pero salamat Jules. buti andyan ka.
Jules; Good paano alis na ako ha.
Bianca: Bye.

Reina: Hi Jules!
Jules: Oh, Ina?
Reina: Magpapatulong sana ako eh.
Jules: Mukha na ba akong katulong at ang daming humihingi ng tulong sa akin?
Reina: Grabe ka naman, hinde naman eh.
Jules: Joke lang, sige ano yun?

Reina: Friend mo si Drew diba?
Jules: Yes, bakit?
Reina: Gusto ko kasi siya eh.
Jules: Hinde nga?
Reina: Oo nga. I entered culinary arts because alam kong friend mo siya at matutulungan mo ako.
 Ayoko kasing maging katulad ng ibang girls niya na ang Cheap..paramdam ng p0aramdam.
Jules; That was a nice idea Reina. You are intelegent and gorgeous. Enough para mapansin ka niya.
Reina: So are you going to help me?
Jules: Masama ang ipagkalulo ang kaibigan pero? Kung sa ikatitino naman niya why not.
Reina: Salamat Jules! Here is my number.
Jules: Okay!

Hay..nako mga babae nga naman ang daming problema sa buhay.

Drew: Pare salamat! I love you.
Jules: Para kang tanga diyan binigay ko lang sayo no. ni Reina ganyan kana. Mamaya isipin nilang bakla tayo.
Drew: Honey bagay naman tayo diba?
jules: Baliw! Itigil mo na nga yan kinikilabutan ako.
Chase: Drew, itinatakwil ka na namin.
Drew: Ito namang mga to. Diba ganiyan din naman kayo matuwa?
Jules: Never akong natuwa ng ganiyan.
Chase: Same here. Halika na Jules iwan na natin iyan.
Jules: Halika na nga.
Drew: Hoy Jules, Chase hintayin niyo naman ako oh. nagbibiro lang eh.
 Chase: Huwag kang lalapit sa akin.
Drew: To namang si Chase oh.
Jules: hahahahahah.....Teka Chase tiisin mo muna ang kabaliwan niyang si Drew may pupuntahan pa ako eh.
Drew: Bye, papa Jules ditomuna ako kay papa Chase.
Jules: Baliw
Drew: hey,papa Chase wait for me.
Chase: Hinde kita kilala.

Hay nako mga kaibigan ko talaga. The best si Drewsuper kulit ito namang si Chase nasobrahan sa pagkasuplado at ako naman Mr. Friendly. Nako!