Reminder: Habang binabasa makinig ng Soundterp na away bati ni Yeng xd Enjoy!
Away Bati : Istorya ng magbestfriend
Nagsimula sa isang maliit na away, sunod asaran at kulitan na hanggang sa nagging magbestfriends. Iyan ang kwento naming dalawa ni Brian ang bestfriend kong ubod ng loko at kulit.
Bago kami maging magkaibigan niyan nagging magkaaway pa kami niyan. Badtrip kasi yung girlfriend niya eh,. Nasagi ko lang naman tapos biglang nahighblood nagsorry na nga ako eh. Sa inis ko inaway ko na lang siya. Ang arte kasi eh. Pakilam ko ba kung girlfriend siya ng pinakasikat na lalaki sa buong campus. Who cares?
Brian: Hoy! Ikaw ba yung umaway sa girlfriend ko?
Steph: Oo bakit? Bubugbugin mo ko?
Brian: ………..
Steph: Bakit hindi ka naman nagsasalita?
Brian: Ang ganda mo pa naman basagulera ka.
Steph: Sinong basagulera! Eh kung pagbuhulin ko kayo nung maarte mong girlfriend.
Brian: Init ng ulo mo ah! Chillax.
Steph: Ewan ko sayo? Ano ba ang gusto mo?
Brian: Magsorry ka sa girlfriend ko.
Steph: Sorry? Kanina pa ako nagsosorry diyan nagiinarte lang yan.
Brian: Maniwala ako sayo may magpapatunay ba?
Steph: Marami yung mga nakakita!
Jesica: Bri! Tama na pabayaan na natin siya.
Steph: Duwag ka naman din pala eh!
Brian: May araw ka din sa akin Miss!
Steph: Ano Monday? Tuesday? Sige lang!
Yabang nila parehas. Porket ba sila sikat ditto? Ano naman sikat lang pala eh. May utak ba sila tsaka may Diyos. Nako kung alam ko lang! Mainit ang dugo ko sa dalawang yun ah.
Pumasok na ako sa room naming at nagulat ako katabi ko pa ang ungas na si Brian sa room. Akala niya.
Brian: Ikaw ulit!
Steph: Sino ka?
Brian: Epal mo!
Steph: K.
Nagsimula na ang klase namin. At groupings agad. Patay naman oh. By pair tapos base pa dun sa apeylido. Eh Arcaida ang apeylido ko minalas naman ako at si Arenaz pa ang partner ko si Brian pa.
StepH: Umayos ka ha!
Brian: Oo, alam ko naman kung kelan magseryoso at hindi. Ano partner!
Steph: Partner mo mukha mo!
Brian: Ang init nanaman ng ulo mo eh. Tapusin na nga natin to. Marunong ka bang magbasketball?
Steph: Anong akala mo sa akin hindi. Marunong ako!
Brian: Laban na lang tayo oh!
Steph: Sige ba!
Brian: Pagnanalo ako magsosorry ka sa girlfriend ko tapos magiging friends tayo.
Steph: Okay lang pag nanalo naman ako kakanta ka sa harap ng stage sa buong campus ah~!
Brian: DEAL!
Steph: Game! Mamaya laban tayo.
Hindi ko alam ang pumasok sa utak ko at nakipaglaro ako sa kaniya ng basketball. Bahala na basta hindi ako uurong.
Marie: Yes the! Ano ka ba bakit nakipagpustahan ka?
Steph: Ano naman marunong naman at magaling ako!
Marie: Bahala ka nga diyan!
Franz: Hoy! Sira ka talaga pumapatol ka sa babae!
Brian: Hindi naman eh. Laro lang naman!
Franz: Kahit na? Sino ba yang kalaro mo?
Brian: Stephy Arcaida!
Franz: Maganda siya ah!
Brian: Boyish nga lang.
Franz: Anong objective mo?
Brian: Wala! Gusto ko siyang maging kaibigan.
Franz: Kaibigan o KA-IBIG-AN?
Brian: May girlfriend ako Dude!
Franz: Sinabi mo na dati iyan.
Nagsimula na ang oras ng laro. Akala yata ng lalaki na to uurungan ko siya NO WAY!
Habang lumilipas ang oras ay nawawalan na ako ng pag-asa ang layo ng agwat ng score naming. Kakainis lalaki kasi siya at mas bihasa kaysa sa akin. Basta atleast alam ko sa sarili ko na lumaban ako sa kahulihulihan kahit matatalo na ako.
Sorry L
Yan lang ang kataghang nabigkas ko matapos ang laro. Nakakainis natalo niya ako ayan tuloy kailangan kung humingi ng sorry sa HITAD! Aaaaaaaaaaaaa..kakainis.
Brian: Paano bay an so Friends na tayo?
Steph: Friends! Kahit napipilitan lang ako.
Brian: Ito naman! Halika lilibre na kita.
Steph: Malakas ako kumain!
Brian: So? Sige lang.
Lumabas kami ng school actually nagtataka ako kung bakit hindi sumama sa amin ang girlfriend niya. Lagot sa akin ang kolokoy na to kapag may ginawa to sa akin na kalokohan. Hindi ako umiimik nahihiya ako eh.
Brian: Okay! Papakiklala ulit ako say o ha! Ako si Brian Arenaz.
Steph: Alam ko!
Brian: Huwag ka naman pilosopo bati na kasi tayo!
Steph: Oo na nga! Ako si StepHy Arcaida! Bakit nga pala hindi kasama girlfriend mo?
Brian: Ah yun kasama ka daw kasi eh. Hayaan mo siya
Steph: Yes naman! Hayaan mo l;ang siya girlfriend mo yun ah.
Brian: Lalamig din ulo nun. Basta friends na tayo ah.
Steph: Oo na! Oo na!
Ito na ang simula ng friendship namin. Kulitan na ng kulitan at nagging sobrang close sa pagtagal ng panahon. Hindi ko na nga alam kung ano ang nagyari eh. Magkaaway lang kami dati niyan pero ngayon Close na close na.
Away bati.
Ayan ang drama naming dalawa! Ang saya no? Sabi ng ilan para lang kaming mag-asawa ah. Hindi matatapos ang araw naming ng walang away ang kulit naming eh no. Pero tinitiis ko yun Kasi ma…basta!
Brian: Hoy steph! Bakit ba kasi ayaw mo pumunta.
Steph: Eh ayaw ko nga pakiialam mo?
Brian: Ano ba naman iyan.
Steph: Bkakit ba kasi hindi na lang girlfriend mo ang ayain mo.
Brian: Break na nga kasi kami eh.
Steph: Kelan pa?
Brian: Basta!
Steph: Iba na lang kasi ayain mo. Hindi ako bagay dun. Madami ka namang Chicks eh.
Brian: Eh gusto ko nga ikaw eh.
Steph: Eh sa ayaw ko nga!
Brian: Bakit baa yaw mo?
Steph: Basta!
Brian: Nakakainis ka naman eh.
Steph: Bakit ka ba namimilit?
Brian: Eh kasi nga gusto ki……….
Steph: Ano?
Brian: Never Mind! Hahanap na lang ako ng iba mabulok ka sa bahay niyo mamaya!
Steph; Ang init ng ulo mo!
Brian: Hindi na tayo friends!
Hindi ko maintindihan tong kaibigan ko na to ah! Ang kulit bakit ba gusto ako isama nito? Sorpresahin ko na nga lang siya mamaya. Pupunta ko sa Prom akala niya ah1
Oras na para sa prom inayusan ako ng designer ni mama. At mukha talaga akong babae ngayon ah. Ang ganda ko. Nagpahatid ako sa driver naming at maya-maya nasa hotel na ako na pagdarausan ng prom naming. Pumasok ako at laking gulat ko na halos ng lalaki ay nakatingngin sa akin. Hinahanap ko si Brian at nakita ko siya agad kasama ang isang freshman Kumaway ako sa kaniya pero hindi ako pinansin ng Hitad. Sumama ang loob ko. Kaya naman akala niya ah. Makikipagsayaw ako sa lahat ng lalaki maliban sa kaniya.
Halos lahat ay nakapila para maisayaw ako pero isa lang naman ang gusto kong isayaw si Brian yun.Nakakapagod din pala ang sumayaw kaya huminto muna ako. Lumabas muna ako sa may garden para magpahangin at nagulat ako ng may biglang yumakap sa akin. Si Brian pala yun.
Brian: Huli ka!
Steph: Sino ka?
Brian: Ito naman!
Steph: Hindi mo nga ako pinapansin kanina.
Brian: Nakakainis ka kasi eh.
Steph: Ano nanaman ginawa ko?
Brian: Sabi mo hindi ka pupunta tapos kanina….
Nagulat ako sa ginawa ni Brian kasi Bigla niyang hinawakan ang baba ko. Parang may kakaiba sa kaibigan ko ngayon eh.
Steph: Ano pa?
Brian: Kasi nakakainis sino ba nagsabing magpaganda ka? Diba dapat sa akin ka lang nagpapaganda?
Steph: Ay grabe nakakahiya nam,an sayo diba? Wala naman tayong relasyon ah!
Brian: Meron ah! Magbestfriend kaya tayo.
StepH: Bestfriend lang naman ah. Hindi tayo magboyfriend kaya may karapatan akong magpaganda.
Brian: Ganoon, eh kung halikan kita diyan!
Steph: Sige nga!
Sanay na kami sa asaran na ganun kasi hindi naman niya yun ginagawa eh. Hanggang salita lang naman siya eh. Kaya nagulat ako ng bigla niya akong halikan sa mga labi ko. Nanlaki ang mata ko at parang gustong sumabog ng puso ko. Feeling ko may nalunuk ako na gamo-gamo at hindi ko nadigest.
Brian: Sabi ko sayo eh.
Steph: Bakit mo ginawa yun? Kapal talaga ng mukha mo ah!
Brian: Bakit hindi mo ako sinampal? Gusto mo rin no.
Bago pa ako makasagot ay hinalikan na niya ulit ako.
Steph: Ano ba Brian! Hindi ako nakikipagbiruan sayo ah!
Brian: Ako din naman eh! Naiinis ako sayo kung sino-sino ang humawak say o kanina habang nakikipagsayaw ka. Kaya yan ang parusa mo.
Steph: Ang kapal mo ah! Boyfriend ba kita para halikan mo ko?
Brian: Pwes! Ngayon oo tayo na.
Steph: Nakakainis ka! Bahala ka nga diyan.
Iniwan ko siya sa sobrang inis ko! Bakit siya ganoon masyado siyang agrisibo! Ewan ko!
Tumakbo ako ng tumakbo hanggang sa nadapa ako. Sinundan niya ako.
Brian: Sorry Steph. Kasi ikaw eh.
Steph: Ako pa ngayon! Ako pa!
Brian: Sorry na nga! Nagselos lang ako eh.
Steph: ………..
Brian: Sorry best friend. Hindi ko na ata kayang itago. Hindi ko na lang gusto maging bestfriend mo gusto ko na palang maging Boyfriend mo.
Nagulat ako sa mga sinasabi ni Brian. Hindi ko akalain na mahal na rin pala niya ako. Akala ko onesided love lang ang lahat hindi pala.
Brian: So, steph Pwede bang manligaw?
Steph: O….Okay lang!
Brian: I promised iingatan kita!
Ligawan na!
Maraming nanliligaw sa akin pero si Brian lang ang inentertain ko. Kilala siya nina mama kaya naman tiwala sila sa kaniya at syempre ako din tiwala ako. Hindi nawawalan nng kilig surprise tong si Brian. Ganito pala kapag niligawan ka ng taong mahal mo nakakakilig!
Ilang months din ang nagpass at walang sawa pa din siyang nanliligaw sa akin kaya naman. Sinagot ko na din siya after four months!
Ganun pa din ang pagsasama naming wala pa ring nagbabago. Friends pa din kami and at the same time mas deeper na ang relationship. Ang saya nga eh.
Katulad ng dati para parin kaming aso at pusa. Away. Bati nanaman kami. Para kaming mga bata. Kahit ako nahihilo eh? Masakit minsan pero alam ko naman na mahal ko siya eh. Pero nakakaloka lang talaga kaya naman kinompronta ko na ang hitad!
Steph: Hoy, ikaw!
Brian: Ano sungit?
Steph: Seryosong usapan ah!
Brian: Sige!
Steph: Napapansin mo ba puro na lang tayo away. Mamaya ngingiti tapos mamaya ngingiwi din.
Brian: Oo alam ko! Tapos puro tayo tampuhan walang katapusan. Mamaya hihinto tapos hindi ka na kikibo.
Steph: Hindi ako ganiyan ah!
Brian: Anong hindi!
Steph: So ibig mong sabihin nagsasawa ka na?
Brian: Hindi natutuwa nga ako eh. Pero sana ayusin natin to. Pero kung ayos lang naman sayo ang away bati okay lang mahal kita eh! Di ko naman pwedeng sabihin na ayaw ko na kasi mahal nga kita!
Steph: Alam mo ang kulit natin?
Brian: Oo nga eh?
Steph: Hahahahaha. Ayaw ko na nga naguguluhan na ako eh.
Brian: Ako din. Basta mahal kita!
Steph: ako din mahal kita.
Brian: Kahit away bati tayo atleast alam natin na mahal natin ang isa’t-isa at alam natin na kaya natin to.
Steph: Syempre naman!
Dito nagtatapos ang kwento naming ni Brian. Nagsimula sa away at bati natapos sa Away at Bati pero masaya. Ang kulit no>? Hahahahaha…. Kakaibang labsory tong sa amin. Actually hanggang ngayon nag-aaway pa din kami eh. Pero basta magulo ang mga utak naming kaya nga siguro kami pinagsama ni Lord eh!
No comments:
Post a Comment