I forced myself to be more manly than ever..
I neglect my own self and study martial arts, kendo all the things that a guy would do…
But because of you my true self suddenly appears until I can’t hide it anymore..
When it comes to you there is nothing that I can keep as a secret…
When it comes with you I became weak and vulnerable..
Because of you I learned to become my self and to love myself..
And because of you…
I Learned how to love like this….
PROLOGUE
I was born with a great family; I have a mom who is always there to love me and a dad who understands me a lot. In reality I am a guy who really loves girl stuff an otomen as what they called it in Japan. Since childhood I’ve been playing with girly stuff and was thinking about my father not scolding me for I know it to myself that my habits are weird for a boy. Instead of scolding me He was just having fun while watching me play with girly stuffs. We are all living peacefully until something happens.
JAPAN..
Oto-sama I have something to tell you.
What is it?
I..I have broken one of your favorite vase. Gumenasai Oto-sama.
Good job Yuu.
Huh?
You’re a good boy Yuu. Nothing can be compared with your honesty. For that I have to tell you about a secret that I had been keeping for a long time. Call your oka-san.
(*oto-sama = Father, oka-san= mother)
What are you gonna tell us honey?
I had been keeping this secret for a long time now and because of Yuu I was inspired by his honesty so I will no longer keep it to myself and let out the true me.
Honey? What are you saying?
Gumenasai Yuu-kun, Honey but I want to become a girl ever since.
OMO?
Sorry but right now I want to be the real me. Goodbye Yuu-kun, Goodbye Honey.
My dad leave us and my mom suddenly faint and I felt so helpless. I don’t want to loose my mom. While I bring her to the hospital. I became so nervous what if my mom dies. What will happen to me?
Oka-san open your eyes. Oka-san!
Y…Yu..Yuu promise me that you will be not like your father.
Yes oka-san. Yakusuku.
(*Yakusuku = Promise*)
After what happened to my mom. I bid farewell to all the girly stuff. I stop cooking, eating sweets, wearing aprons, collecting girly stuff and sewing and pursue to become a real man. I made a promise and I will grant my mom’s wish. After what happened in Japan me and my mom flew to another country and we came to Philippines my mom’s second home. Here I pursue myself to become a real man. Including learning their language.
CHAPTER 1
Son, wake up get ready for school. Kailangan mo nang pumasok.
5 more minutes oka-san. PLEASE!
Malalate ka na sa game niyo.
Oo nga pala tournament ngayon.
Ayun makalipas ang ilang taon ito na ako at nasanay na sa Pilipinas. See marunong na din akong magtagalog at hindi na utal-utal. Half Pinoy naman ako eh. Pero kahit papaano eh masarap naman mamuhay ditto sa Pilipinas nasanay na ako sa traffic na lansangan. Hindi na rin matigas ang R ko katulad ng dati. Pinoy na pinoy na ang dating ko although mukha pa ring Japanese. Basta Pinoy at heart na ako. Sa itinagal ko ditto sa Pilipinas eh ang lagay patuloy ako sa pagpigil sa kinalakihan kong hobby ang pagiging mahilig sa mga pambabaeng bagay. Ginagawa ko to para sa mama ko ayaw kong maging malungkot ulit siya katulad ng umamin sa amin si Papa. Kaya gagawin ko ang lahat para kay mama. Isasantabi ko lahat para sa kaniya.
Yuu, bilisan mo kumain diyan malalate ka na ikaw pa ang captain.
Oka-san pumunta ka ha! Gusto kitang Makita sa match.
Hahabol ako huwag ka mag-alala.
Arigatou oka-san!
Sige bilisan mo na. Ganbatte!
Tournament namin ngayon sa Dojo kalaban ang St. Dominique Academy. Ako ang leader ng team kaya naman gagawin ko ang lahat para manalo ang team naming. Nagpraktis yata kami ng maigi. At kapag nanalo kami rito magiging qualify na kami sa Nationals.
Oy Yuu! Musta? Galingan mo mamaya ah. Huwag mo ipahiya ang school natin.
Ako pa! Kelan ko ba ipinahiya ang school natin. Hirap sayo Mickey wala kang tiwala sa akin eh.
Pinapalakas ko lang naman ang loob mo eh. Hindi ka na nasanay sa akin.
Ano bang akala mo na kaya kong mag-isa ang makipaglaban?
Oo, ikaw pa magiging latak lang yung mga kalaban mo Yuu Asamura! Pati matatapang tumatakbo kapag narinig pangalan mo eh. Display lang ang mga kakampi mo.
Hoy Mickey, anong sinasabi mong display kami. Umayos ka ha!
Easy ka lang Jet. Para ka namang mamatay diyan sa inis.
Tama na nga yan Mickey mamaya na lang tayo magkita kailangan pa naming magusap-usap ng mga kagrupo ko.
Yes, Boss! Hoy Jet! Huwag mainit ulo mo.
Si Mickey at si Jet ang nagging unang tropa ko ditto sa school ko ngayon. Hmmm.. pero kahit sila ay hindi nila alam ang tunay kong pagkatao. Hindi nila alam na mahilig ako sa mga pambabae na gamit. Ipapaalam ko din naman sa kanila kapag naisantabi ko nay un at tuluyang kalimutan. Ano bang iniisip ko at yan ang inaalala ko. Kailangan ko pakalmahin ang mga kagrupo ko.
Jet, may problema ba?
Kinakabahan lang ako. Kasi kailangan nating maipapanalo to.
Huwag kang kabahan. Kapag nanguna ang kaba sa iyo mangingibabaw nay an panatagin mo lang ang loob mo at magconcentrate. Ganoon din kayo Team. Relax at Focus lang. Huwag mag-isip ng mga bagay na walang kinalaman sa Kendo. Disiplina. Gawin niyo lang ang parati niyong ginagawa sa praktis natin. Sigurado akong mananalo tayo.
Oo!
Maya-maya ay isa-isa na silang tinawag upang simulan na ang labanan. Maraming mga tao ang nanunuod kailangan kong ikalma ang sarili ko. Ako ang captain at makakaya namin to. Habang isa-isang tinatawag ang mga pangalan ng kagrupo ko ay isa-isa rin silang nananalo. Nagpaid off ang mga training na pinaggagawa namin. Nagbungga ang paggiging mahigpit ko sa kanila. Pero hindi pa rin pwede magsawalang bahala. Hindi pa tapos ang laban. Makalipas ng ilang oras ay narinig ko na ang pagtawag sa pangalan ko.
Asamura Yuu… Please come.
Narinig ko na rin sa wakas ang pangalan ko at ito na ang pagkakataon upang may mapatunayan ako. Naririnig ko ang mga tao na sinisigaw ang pangalan ko. Nagchecheer sila pero hindi pa rin dapat makampate.
Si Yuu na ang lalaban.
GOOOOOOOOOOOOOOO..YUU! Kaya mo yan!
Pwede bang huwag kayong maingay. Ang dojo ay isang sagradong lugar at baka madistract pa sa inyo si Yuu.
Oy, andito ka pala Sheryl!
Syempre naman Mickey hindi ko pwedeng palagpasin ang laban ni Yuu my love ko.
Para naming may pag-asa ka diyan.
Hindi ako susuko. Teka nga bakit ba kita kinakausap. Hmp. Bahala ka na nga diyan. Huwag mo akong kausapin lalaban na si Yuu.
Magbigay pugay kayo. Handa laban!
Ito na ang pina kahihintay ko labanan na. Kailangan maging kalmado. Makakapoints ako ng whole point. Concentrate concentrate..
YAAAAAAA!
Ang galling talaga ni Yuu.
Oo nga, teka tignan mo yun nalaglag yung Shinai nung kalaban.
(*Shinai= Sword)
Mananalo na si Yuu. Teka anong ginagwa niya?
Nabitawan ng kalaban ko yung Shinai na chance ko nay un makapoint pero hindi ko ginawa kasi ang isang tunay na lalaki hindi lumalaban sa kalaban na walang laban. Tama ba?
Pulutin mo. Hindi ako lumalaban sa walang Shinai.
Ano bang ginagawa ni Yuu? Bakit hindi niya na lang hinampas yung kalaban niya eh di sana tapos na ang match.
Mickey. Iba kasi si Yuu kaysa sayo hindi siya mapagsamantala. Isa siyang tunay na lalaki.
Lumipas ang ilang minute at natapos na ang laban. Nanalo ako sa unang match at sa mga sumunod pa at all in all panalo ang school naming! Yes!
Magaling Kendo team! Sa NationalS na tayo sa susunod.
HAI!
Natapos din ang laban. Sana napanuod ni oka-san yung match ko. Hmm.. Makabalik na nga sa gym at makapagbihis.
Akin na yung pera ko!
ANG TAPANG MO AH!
Anong sayo. Subukan mo pang kunin to at sasapakin ka naming.
Akin nap o kasi. Yan lang po allowance ko. Please nap o.
Hahahhaha..Kahit magmakaawa ka pa diyan hindi ko ibibigay sayo ito.
Hoy. Anong ginagawa niyo sa kaniya?
Wala miss kinukuha lang naming yung wallet naming.
Hindi yun..
Huwag ka ng maingay. Sa amin talaga tong wallet.
Totoo ba ang sinasabi nila?
Ang totoo hindi po. Akin talaga yung wallet kinukuha lang nila sa akin.
Ibalik niyo yung wallet niya.
Bakit anong gagawin mo sa amin? Sisigaw ka? Iiyak..
…….
ARAY! Aba’y sino ka loko k… Yuu A..Asamura.
Pasensiya na nakaharang ka kasi eh. Nailaglag ko tuloy yung Shinai ko. Ano bang nangyayari ditto?
Wa…wa…wala. Halika na! May araw ka din sa amin Yuu.
Salamat sa pagtulong mo sa akin kanina ah.
Ayo slang. Umm.. sabay na tayo maglakad.
Sige.
Ah ..bakit nga pala tinulungan mo yung bata kanina?
Hinde ko kasi maiwasan ang hindi tumulong eh. Lalo pa kanina na nakita ko siyang mahina. Tinuro kasi sa akin ng papa ko na lagging tumulong sa mga mahihina.
Ahhh..ganoon ba.
Yuu Asamura diba?
Huh?
Nakita ko kasi pangalan mo sa bag mo.
AH.
Teka mukhang uulan pa yata. Ito oh.
Teka paano ka? Wala kang payong?
Hindi may isa pa akong paying. Susunduin ko kasi ang Papa ko. Paano ditto na ako ha.
Ah, Oo salamat pala sa payong.
AHHHH..YUU!
Huh?
Ang cool mo kanina! Maraming salamat ulit sa pagtulong mo!
Walang anu man!
Napangiti ako sa sinabi nung babae sa akin. Hindi ko pala natanong pangalan niya. Nakalimutan ko pero ano tong nararamdaman ko? Biglang sumikip ang dibdib ko. Wala naman akong sakit sa puso. Bigla tuloy akong may naalala.
FLASH BACK
Yuu, remember this my son. Someday you may encounter a person that will make your heart beat so fast and you will feel like your out of breath and when you experience such things that is a start of you becoming a true man. A man that loves deeply. So son promise me that you will find a great love.
Hai..Oto-sama!
Nang naalala ko yun ay bigla akong tumingin ulit sa direksyon nung babae na kausap ko kanina pero malayo na siya. Yun na kaya yung sinasabi ni Oto-sama na Great Love?
.jpg)
